ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)
งาน
รายละเอียด
หนูทำงานซื้อสัตย์ผลงานแค่ผ่านเกณฑ์แต่เพื่อนที่ทำงานบางคนเห็นแก่ตัวเอาเปรียบได้ผลงานดีกว่าโดยหัวหน้าที่ทำงานทำเฉยไม่รับรู้ไม่ตักเตือนบางทีทำให้หนูรู้สึกท้อเหนื่อยใจบางครั้งเหมือนทำให้รู้สึกทำดีไปได้ผลลัพท์ไม่คุ้มกับที่ทำและบางครั้งเห็นว่าสังคมการทำงานปล่อยปะละเลยเหมือนการทำผิดเป็นเรื่องธรรมดาจึงคิดจะลองทำดูบ้างเผื่อจะได้ดีเหมือนเขาแต่คิดทุกครั้งก็ทำไม่ลงและพยายามให้กำลังใจตัวเองและรอเวลาที่จะตัดสินเองว่าใครจะได้รับผลอย่างไร
ความต้องการ
จะมีวิธีไหนบ้างคะที่สามารถทำให้เราเข้มแข็งได้มากกว่านี้
ชื่อผู้ถาม
พัดลม
วันที่เขียน
28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 22:40:26
จำนวนคนเข้าดู
1205
คำตอบ
คำตอบที่ 1
ถ้านั่งนึกดูดีๆแล้ว แท้จริงสิ่งที่คนรอบๆตัวเราทำ ขับเคลื่อน คิด ทำ พูด มันคนละเส้นทาง คนละจุดหมายกับเรา แต่ละคนเกิดมาล้วนมีเส้นทางเป็ฯของตัวเอง มีเป้าหมายที่ดูจะเหมือนกัน แต่.. คนละเส้นนี่นะ การำอะไรที่เข้มงวดเกินไป ก็ทำร้ายตัวเองไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่งเช่นกัน การกดดันตัวเองเกินไป คาดหวังเกินไป ใส่ใจเกินไป หมกมุ่นเกินไป สิ่งเหล่านี้ลองพิจารณาดูแล้วล้วนเป็นสิ่งฟุ้งซ่าน รบกวนจิตใจ วันพรุ่งนี้ เดือนหน้าปีหน้า ไม่นานมันก็จะลางเลือน เราก็ลืมเลือนมันไปเมื่อวิ๔ีชีวิตเราเปลี่ยน ถ้าตัดใจไม่สนใจมันตั้แต่วันนี้ไม่ดีกว่าหรือ ...ความจริงทำได้ยากใช่หรือไม่ เราได้เห็นได้เจอทุกวัน บางทีมันก็สะกดจิตเราโดยไม่รู้ตัว ทุกคนมีจุดหมายจากผลของการกระทำเป็นของตนเอง ..เราจะตามไปเห็นกับเขาหรือ ว่าบั้นปลายเค้าจะเป็นเช่นไร
ณ ขณะนั้นของชีวิต เราก็มีแต่ตัวเราเอง กับผลของการกระทำของเรา โลกความเป็นจริงมันไม่ได้ยุติธรรมก็จริง แต่การที่เราได้อยู่ในมุมๆหนึ่ง และได้มองเห็นการเคลื่อนไหวของใครๆการกระทำเหล่านั้นเราเห็นว่ามันไม่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรมนั้น ถือว่าเราบรรลุแล้ว เราแยกแยะออกซึ่งสิ่งดีและสิ่งไม่ดี เมื่อเรารู้ว่านั่นไม่ดี เราจะลองไปทำ ทำไม? ในทุกวงการล้วนมีเหตุการณ์แบบนี้ เพื่อคัดคนดี เพื่อพิสูจน์ ใจคน อย่าวอกแวกไปกับอะไรที่มากวนใจ ที่ขาดตอนนี้ก็คือเป้าหมายที่ชัดเจนเท่านั้น ลองมองเป็นเส้นตรง แน่วแน่ ตั้งเป้าหมายของเราเอง ใครเป็นไงช่างเขา เช่น เป้าหมายว่า อีก 5 ปีข้างหน้า เราจะมีเงินสามแสน เราจะมีบ้าน เราจะหางานใหม่ เราจะต้องไปเที่ยวต่างประเทศ อะไรก็ได้ แล้วทำของเราไป
....เราทำให้คนทั้งโลกรักเรา ไม่ได้ ทำให้โลกหมุนหาเราเองไม่ได้ จงแคร์ เฉพาะคนที่รักเราก็พอ
ณ ขณะนั้นของชีวิต เราก็มีแต่ตัวเราเอง กับผลของการกระทำของเรา โลกความเป็นจริงมันไม่ได้ยุติธรรมก็จริง แต่การที่เราได้อยู่ในมุมๆหนึ่ง และได้มองเห็นการเคลื่อนไหวของใครๆการกระทำเหล่านั้นเราเห็นว่ามันไม่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรมนั้น ถือว่าเราบรรลุแล้ว เราแยกแยะออกซึ่งสิ่งดีและสิ่งไม่ดี เมื่อเรารู้ว่านั่นไม่ดี เราจะลองไปทำ ทำไม? ในทุกวงการล้วนมีเหตุการณ์แบบนี้ เพื่อคัดคนดี เพื่อพิสูจน์ ใจคน อย่าวอกแวกไปกับอะไรที่มากวนใจ ที่ขาดตอนนี้ก็คือเป้าหมายที่ชัดเจนเท่านั้น ลองมองเป็นเส้นตรง แน่วแน่ ตั้งเป้าหมายของเราเอง ใครเป็นไงช่างเขา เช่น เป้าหมายว่า อีก 5 ปีข้างหน้า เราจะมีเงินสามแสน เราจะมีบ้าน เราจะหางานใหม่ เราจะต้องไปเที่ยวต่างประเทศ อะไรก็ได้ แล้วทำของเราไป
....เราทำให้คนทั้งโลกรักเรา ไม่ได้ ทำให้โลกหมุนหาเราเองไม่ได้ จงแคร์ เฉพาะคนที่รักเราก็พอ
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 299
วันที่เขียน
30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 11:51:10
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร