ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

ทะเลาะกับมารดา
รายละเอียด
ืนมัสการค่ะ คือว่าเมื่อวานนี้ โยมได้ทะเลาะกับแม่อย่างหนัก ทะเลาะกันเรื่องที่แม่กลับบ้านมาช้า แล้วโยมโทรหาแม่ก็ตัดสายแต่ตอนนั้นโยมไม่รู้ว่าแม่ของโยมถือของเยอะอยู่เลยรับไม่ได้ แล้วโยมก็โทรหาแม่บ่อยครั้ง แล้วก็รอเป็นชั่วโมงกว่า แล้วโยมก็หงุดหงิด เลยเพลอไปทุบโต้ะแตก เพราะว่าโยมเป็นคนอารมณ์ร้อน พอแม่กลับมา โยมก็พูดกับแม่ว่า "โห่ รออย่างนานกว่าจะมาอ่ะ เป็นชั่วโมง" แล้วแม่ก็บอกว่าอย่างมาโวยวายใส่ ทั้งๆที่ตอนนั้นโยมไม่ได้โวยวายอะไร แค่พูดแบบปกตอ แล้วพอแม่เข้าบ้านก็ไปเห็นโต้ะที่โยมได้ทำแตก แล้วก็โมโห เพราะว่าโยมทำร้ายข้าวของ และแม่ก็โยมเศษโต้ะที่แตกใส่ แต่ว่าโยมหลบมัน แล้วก็เริ่มทะเลาะกัน มีการเถียงกัน แล้วแม่ก็ขว้างมีใส่ เกืิบโดนเหมือนกันค่ะ แบ้วก็ยังทะเทาะกันไม่หยุด แม่ก็เอาตะหลิวมาตีโผม จนตะหลิว หักงอ และก็เอาเสียมมาฝาดแขน แช้วก็ไล่โยมออกจากบ้าน แล้ววันจันทร์ที่ 11 นี้แม่ก็จะไปย้ายชื่อโยมออกจากทะเบียนบ้าน ส่วนโยมจะไปไหนก็ไป แต่โยมไม่มีที่ไป โยมไม่มีพ่อ โยมไม่มีญาติทางไหน แล้วแม่ของโยมก็ยังบอกอีกว่า ไม่ต้องมาอยู่บ้านของเขาอีก จะไปตายก็ไป ผูกคอตายเลย แม่พูดแบบนี้ตลอด วันก็บอกให้ผูกคอตายตลอด โยมควรจะทำยังไงดีค่ะ
ความต้องการ
โยมอยากอยู่กับแม่ อยากไปขอโทษ อยากพูดด้วยอีก อย่างมีความสุขด้วยกัน อยากหยอกล้อ พูดคุยเฮฮากันเหมือนเดิม แต่ว่าวันนี้โยมก็ลองพูดกับแม่แล้วแต่ว่าแม่ก็พูดว่า "กูไม่มีลูกแบบมึง ผูกคอตาย ฆ่าตัวซ่ะ กูไม่อยากเห็นหน้ามึง พอแล้วกูไม่อภัยให้มึง"
ชื่อผู้ถาม
ชนนิกานต์
วันที่เขียน
10 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 17:15:26
จำนวนคนเข้าดู
1237

คำตอบ

คำตอบที่ 1
อย่างน้อย สิ่งนี้ก็เป็นบทเรียนว่า การเอาแต่ใจตัวเอง และใช้คำพูดที่แข็งกระด้างใส่กันนั้น มันลุกลามใหญ่โตเพียงใด

แม่คงโกรธชั่วคราว อย่างไรแม่ก็ไม่ตัดลูกได้หรอก เพราะเป็นเลือดของตัวเอง

คนเป็นลูก เราต้องสำนึก ไม่ทำแบบนี้อีก
ระหว่างนี้ ซื้อดอกมะลิไปห้อยไว้ที่บ้าน แล้วคุณก็หลบไปที่อื่นสักพักก็จะดี

แนะนำให้ไปปฏิบัติธรรมดีกว่า ปิดเครื่องมือสื่อสาร ไปอยู่ที่นี่สัก 15 วัน (ฟรี)
ปฏิบัติตามกฎระเบียบ ตั้งใจฝึกอบรมจิตใจตัวเอง ฝึกสติให้ตัวเอง
แล้วกลับมากราบขอขมาแม่ในชุดขาวที่คุณอยู่วัดนั่นแหละ
เชื่อว่า อย่างไรเสีย แม่ก็ให้อภัยแน่นอน

ต้องเห็นใจแม่ด้วย แม่อาจผิดหวังในชีวิตมาไม่น้อย มันก็เก็บสะสมแล้วก็ลงที่เรา
ให้อภัยแม่ เมตตาแม่ อย่าทิ้งแม่ ต้องกลับมาดูแลแม่ที่แก่เฒ่าให้ได้

แต่ตอนนี้ ควรดูตัวเองให้ดีก่อน ให้สงบ เย็น ประณีตกว่านี้ก่อน

อย่าตำหนิว่าไกลา
ไปเลย ตรงนี้ http://www.wattamaoh.org/
หรือตรงนี้ ก็ได้ http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=150
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
12 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 22:17:27
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร