ไม่มีความสุขในชีวิต ท้อแท้ เหนื่อย กับทุกอย่าง

รายละเอียด

ปัจจุบันโยมอายุ18ปี กำลังเรียน กศน.ชั้นม.ปลายและทำงานเป็นพนักงานฝ่ายผลิตอยู่ ปัจจุบันโยมไม่มีความสุขในชีวิตเลยสักวัน พ่อของโยมมักจะดุด่าโยมอยู่เสมอทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิด บางทีพ่อของโยมก็ชอบเอาเรื่องในอดีตที่โยมไม่อยากจดจำมาพูดเสมอ เช่น"ถ้าตั้งใจป่านนี้ก็เรียนจบทำงานดีๆไปแล้ว คงไม่ต้องมานั่งเรียนกศน.อย่างนี้หรอ ตรูอายเขา" หรือชอบพูดอะไรให้โยมโมโหเสมอ(โมโหแต่เก็บไว้ในใจ)เช่น โยมจะขายคอมฯ(ที่ซื้อมาด้วยเงินเก็บตัวเอง) เพราะเห็นว่าปัจจุบันโยมไม่ได้ใช้แล้วและทิ้งไว้เฉยๆจะรกบ้าน พ่อของโยมก็พูดกลับมาว่า"ไม่มีเงินใช้จนจะขายของแดรกเลยเหรอ" โยมเสียใจมากที่พ่อพูดแบบนี้ ข้าพเจ้าไม่มีพี่ เพื่อน แฟน หรือผู้ใหญ่ ที่โยมจะไม่มีความสุข ปึกษาได้เลย ส่วนที่ทำงาน โยมต้องทำงานทีม ทำร่วมกับคนอื่นอีก6คน(โยมจริงจังเรื่องงานมาก)งแต่ละคน ไม่ใครขยันหรือตั้งใจทำงานเป็นทีมเลย ทำให้โยมเหนื่อยมากเหมือนทำำำำหวายงานงางงนอยูคนเดียว ทุกวันนี้เหนื่อยสุดๆทอแท้ คิดมาก นอนไม่หลับ จนต้องกินยาคลายเครียดก่อนนอนตลอด) บางทีนอนไม่หลับมาทำงาน จะเป็นลมก็มี จะทำอย่างไรดีคะ นมัสการ ขอบพระคุณค่ะ

ความต้องการ

ต้องการหาที่พึ่งทางใจ

ชื่อผู้ถาม

นี

วันที่เขียน

30 เมษายน พ.ศ. 2557 20:12:32

จำนวนคนเข้าดู

1494

คำตอบที่ 1

ควรฝึกหัดเจริญสติอยู่กับปัจจุบันทุกขณะจิต
อย่ายุ่งกับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว อย่ากังวลกับเรื่องข้างหน้า
เราวางแผนไว้ดีแล้ว ดำเนินตามแผนการ ขณะดำเนินการ ก็อยู่กับปัจจุบันนั้น

การอยู่กับปัจจุบัน คือการลงทุนที่ไม่เสียเงินทอง แค่ฝึกสติ
รับรู้ทุกอย่างตามความเป็นจริง รับรู้และไม่ติดมัน
แค่นี้เอง

วิธีฝึกนั้น ฟังและทำตามนี้ ฟังทุก ๆ วัน ซ้ำ ๆ ต่อเนื่องไป 4 เดือน จะเห็นผล
ไม่มีอะไรที่จะสำเร็จในวันเดียว ต้องอดทน ต้องพยายามให้ต่อเนื่อง
ฝึกตามนี้ http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143

การได้เกิดมา มีร่างกายสมบูรณ์นั้นดีมากแล้ว
อย่าไปซ้ำเติมร่างกายให้เครียดหนัก การคิดแต่เรื่องเก่าๆ การฟุ้งไปในอนาคต การจับคำพูดคนอื่นมายึดติด ทำให้เราไม่สบายได้
นี่เขาเรียกกว่า โรคทางใจ แต่รักษาให้หายได้ด้วยพระธรรม

อย่าไปกินยานอนหลับ
เพียงคุณฝึกเจริญสติ สงบจิตตั้งใจสวดมนต์ก่อนนอน แผ่เมตตาก่อนนอน
ขณะนอน ให้คิดว่า การนอนครั้งนี้ อาจเป็นการนอนครั้งสุดท้าย พรุ่งนี้อาจไม่มีเราแล้วก็ได้
ดังนั้น ภาระกิจทุกอย่างในวันพรุ่งนี้ ช่างมัน สิ่งที่เราทำในอดีตไม่ว่าดีหรือไม่ดี ก็จบไปแล้ว
ดังนั้น เราจะนอนหลับไปอย่างไม่กังวลอะไร กำหนดภาวนาในใจง่าย ๆ ว่า พุทโธ ก็ได้ หรือกำหนดลมหายใจก็ได้ ให้รู้ว่า ลมเข้า ลมออก จะค่อย ๆ หลับไปเอง

อย่าโกรธพ่อ เพราะเขาอาจสะสมนิสัยมาแบบนั้น หรือเขามีความกดดันบางอย่างในชีวิตเลยออกมาที่ลูกแบบนั้น
ให้อภัยพ่อเสีย

กับเพื่อน ควรช่วยปลุกกำลังใจให้เขา พยายามประคับประคองกันไป
ให้กำลังใจเพื่อน อย่าเสียกำลังใจ

เครียดเพราะงาน ก็ให้จบในที่ทำงาน
กลับมาบ้าน อย่าแบกเครียดมาด้วย
เครียดที่บ้าน ก็ให้จบที่บ้าน อย่าแบกไปที่ทำงาน

การมีเพื่อนดี ๆ นั้น แม้มีน้อย ก็ยังดีกว่า ไม่มี
หรือถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร เพราะจริง ๆ แล้ว ตัวเราเองคือสติของเราเองนี่แหละคือเพื่อนที่ดีที่สุด
สุดท้ายทุกคน ก็ต้องลาโลกนี้ไปคนเดียว ไม่มีใครติดตามไปได้
เราเกิดมา ก็มาคนเดียว
ทุกคนที่เราพบปะ พูดคุย ทำงานร่วมกัน ก็แค่การพบกันชั่วคราว ไม่เนิ่นนานอะไรเลย
ชีวิตนี้ อายุสั้นมาก อย่าท้อ ให้พยายามมุ่งมั่นทำงาน และเก็บเงินไว้ดูแลตัวเองยามไม่มีเรี่ยวแรงทำงาน
เรื่องแฟน ยังไม่ต้องรีบร้อน ถ้าจะมี ยังมีเวลา แต่ต้องทำใจเหมือนกัน เพราะไม่มีใครที่จะสมบูรณ์ครบถ้วนให้เราแน่นอน

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

30 เมษายน พ.ศ. 2557 22:44:53