แม่ไม่เข้าใจ

รายละเอียด

คือแม่หนูเป็นคนจู้จี้ จุกจิก ทุกเรื่อง ไม่ว่าเรื่องหน้าตา การเรียน ดนตรี เต้น ร้องเพลง ฯลฯ สารพัด แต่อันนี้หนูโอเคนะ เข้าใจว่าแม่ก็หวังดี แต่มาพักหลังๆ รู้สึกว่า มันแรงขึ้น (แม่หนูอายุ 43 หนูอายุ 11 ) คือหนูเป็นนักร้องประกวดใช่มั้ยคะ แต่พอหนูเป็นหวัด คราวนี้มันนานกว่าปกติ คืออาทิตย์แรกไอ แสบคอ มีน้ำมูก แม่หนูเลยให้หยุดร้องเพลง พออาทิตย์ที่ 3 แม่บอกว่าเริ่มร้องเพลงได้แล้วนะหนูก็โอเค แต่ปัญหาคือหนูยังไอ ถ้าไอให้แม่เห็นเมื่อไหร่แม่ก็จะด่าทันทีว่า ไม่อยากร้องเพลงล่ะสิ เคยคิดจะพัฒนาตัวเองเหมือนอื่นบ้างมั้ย สงสารแม่บ้างมั้ย บลาๆๆๆๆ แม่โกรธ พอสักพักหนูก็ไปง้อ ก็หายกัน พอมาเรื่องเรียน หนูเป็นคนสมาธิสั้นค่ะ ซึ่งแม่ก็ไม่มีตังไปซื้อยา ก็จะด่ากันบ้านแตกตลอดๆๆ เรื่องขี้ลืม สมาธิสั้น หนูห้ามไม่ได้จริงๆ ค่ะ พอพูดกับแม่ๆก็ไม่ฟัง แต่หนูยังมีพ่อไว้เป็นที่ระบาย แต่พ่อกับแม่หนูทะเลาะกันบ่อยมากเพราะหนู คือพอหนูไปบอกพ่อ พ่อก็เข้าใจ ปลอบใจ แต่พ่อจะไปบอกแม่ทุกครั้งว่าหนูพูดอะไรไปบ้างซึ่งพ่อจะเป็นคนพูขวานผ่าซาก ไม่ค่อยถนอมน้ำใจคนอื่นอ่ะค่ะซึ่งก็เป็นสาเหตุที่เกิดปัญหา ก็เลยตัดปัญหาโดยพ่อกับแม่จะไม่พูดกัน........ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆแม่ก็พาเป็นเรื่องใหญ่ไปหมด ชอบขู่ด้วยว่าว่า กูจะไม่อยู่กับพวกมึงแล้ว (หนูมีน้อง2คน อายุ 6 กับ 8 ปีค่ะ) อยู่กับพ่อมึงไปเลยพ่อมึงตามใจหนิ อยากรู้จริงๆ ถ้าไม่มีกูพวกมึงจะอยูกันได้มั้ย.... หนูว่าน้องหนูเก่งนะ มีอะไรก็พูดไปเลย แม่จะฟังหรือไม่ฟังก็พูดไป ซึ่งส่วนใหญ่แม่จะฟังน้อง ถ้ามีปัญหาน้องก็จะระบายโดยการร้องไห้จนเนื่อยแล้วก็หลับไป ตื่นมาอีกทีก็สดใสเมือนเดิมละ แต่หนูจะไม่กล้าพูด พูดไปแม่ก็ตีความเป็นอีกอย่าง แม่จะคิดเสมอว่า หนูไม่รักแม่ ซึ่งไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย พอหนูพูดระบาย ร้องไห้ระบายไม่ได้ก็เกิดการเก็บกด ร้องไห้ทุกคืนแต่จะเสียงดังไม่ได้ (หนูนอนกับน้อง) ก็เลยเริ่มกัดปาก (แต่หนูกัดปากมาตั้งแต่เด็กนะ) แต่รู้สึกว่าช่วงนี้มันแรงขึ้น เป็นแผลเลือดออกทั้งปากเลยค่ะแต่มันหยุดไม่ได้ หนูจะเป็นไรมั้ยคะ T T เพราะส่วนตัวหนูเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว และก็มีกัดเล็บ หักมือตลอดเวลา จากเป็นคนกล้าตอนเด็กๆ ไปที่ไหนก็มีแต่คนรัก จนตอนนี้กลายเป็นคนเหมือนกับว่าไปที่ไหนก็เมือนแผ่รัศมีดำมืดไปให้คนรอบข้างหนีกันยังไงอย่างงั้น แต่แม่ก็บอกว่าเป็นเพราะหนูเองอีกนั้นแหละ ด่าเรื่องกัดปากก็ว่าเป็นเพราะหนูเองด้วย ตอนนี้หนูไม่มีเพื่อนเลยแม้แต่คนเดียว จะแชทกับเพื่อนหน่อยแม่ก็ชอบด่าว่าแทนที่จะคุยกับเพื่อนไปเรียนดีกว่ามั้ย เพื่อนทำให้กินอิ่มเหรอ เพื่อนทำให้มีตังเหรอ เพื่อนทำให้มีงานทำเหรอ หนูอยากตะโกนออกไปจริงๆว่า ให้หนูได้ผ่อนคลายหัวสมองบ้างได้ม้ายย!!! หนูเหมือนอยู่คนเดียวในโลกเลยค่ะ ช่วยหนูหน่อยหนูว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปหนูตายแน่..ขอบคุณค่ะ

ความต้องการ

บอกหนูหน่อยว่าต้องทำยังไงให้ปัญหาเรื่องแม่ด่านี้จบลง หนูพยายามทุกวิธีแล้ว หนูหมดหนทางแล้วค่ะ T T ไม่อยากให้แม่ไป

ชื่อผู้ถาม

น้องถุง

วันที่เขียน

19 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21:35:26

จำนวนคนเข้าดู

922

คำตอบที่ 1

ทุกเรื่อง เมื่อเราตั้งใจทำเต็มแล้ว ผลจะออกมาอย่างไรก็ต้องยอมรับตามนั้น ไม่ต้องไปหวั่นไหวกับคำพูดของใคร ๆ
ในเมื่อเราทำได้แค่นั้น ก็ต้องแค่นั้น

การที่ชอบกัดปาก กัดเล็บ หักมือนั้น ไม่ดีเลย มันบอกว่า เก็บกด ไม่ผ่อนคลาย ปลงไม่ได้ วางไม่เป็น

เราต้องรู้จักมองทุกอย่างตามเหตุ ตามปัจจัย  อย่าไปยึดติดนัก

แนะนำให้หนูฝึกอ่าน ฝึกฟัง และฝึกปฏิบัติตามนี้ ทุก ๆ วัน จะช่วยหนูได้มาก จะเปลี่ยนชีวิตหนูและครอบครัวหนูไปเลย
หนูโชคดีที่เกิดมาเป็นเด็กในประเทศนี้

ฟังตามนี้ http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143

ชวนแม่ น้อง ๆ ไปศึกษาปฏิบัติธรรมที่วัดบ้าง จะมีแต่สิ่งดี ๆ กับครอบครัวหนู (อย่าให้คำว่า ไม่มีเวลา มาทำให้หนูพลาดโอกาสดี ๆ ของชีวิตไป)
แนะนำตรงนี้ http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=150

หรือตรงนี้ http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=195

เกี่ยวกับพ่อแม่นั้น เขาจะเป็นอย่างไร ก็ขอให้รัก เคารพ ตลอดไป
อะไรที่พ่อแม่ทำให้หนูเจ็บใจ แค้น เคือง หรือหงุดหงิด ให้ทำใจให้สงบ หลับตา สูดลมหายใจเข้าออก นิ่ง ๆ สักระยะ แล้วยกโทษให้อภัยเสีย อย่าไปติดใจ อย่าเก็บมาคิด อย่าฉายหนังเก่าซ้ำซาก

บางทีความสุขของแม่ก็ยังอาจอยู่ที่การอยากมีชื่อเสียง มีหน้าตา ได้อวด ได้โชว์คนอื่น
ซึ่งจริง ๆ แล้ว ความสุขที่แท้จริงนั้น อยู่ที่ความสงบ การปล่อยวางได้ การคลายการยึดติด
ชื่อเสียง หน้าตา แค่สิ่งจอมปลอม ไม่ใช่สิ่งที่แท้จริง
ความสุขอันแท้จริง คือความเรียบง่าย และอิสระ ไม่ทำผิดศีล ไม่ทำผิดธรรม ไม่ทำผิดกฎหมาย
นี่แหละคือความสุขอันแท้จริง

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

21 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21:27:14