ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

รู้สึกผิดและท้อแท้
รายละเอียด
กราบนมัสการพระอาจารย์นะเจ้าคะ คือหนูเป็นลูกคนเดียว และถูกเลี้ยงดูมาแบบยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม งานบ้านไม่เคยต้องทำ ทุกๆอย่างคนที่บ้านบริการ หน้าที่หนูคือมีอย่างเดียวจริงๆคือเรียน ตอนนี้หนูอยู่ปี2 คณะหนึ่งซึ่งมีการแข่งขันกันสูง เกรดหนูตกลงๆทุกเทอม หนูรู้สึกผิดต่อพ่อกับแม่มาก เพราะ ทำเกรดได้ไม่ดีได้แต่ขอโทษท่านทุกๆเทอม เทอมนี้ตั้งใจว่าจะเต็มที่จะขยันก็มีเหตุกระทบจิตใจอย่างแรง จนไม่เป็นอันเรียน รู้ตัวอีกทีก็สายไปเสียแล้วเพราะคะแนนไม่ดีเลย รู้สึกผิดหวังกับตัวเอง ผิดต่อพ่อแม่ รู้สึกว่าท่านน่าจะมีลูกเป็นคนอื่นที่ทำให้ท่านดีใจได้มากกว่านี้ ตอนนี้รู้สึกท้อมากๆ รู้สึกไม่มีกำลังใจ กลัวพ่อแม่เสียใจที่มีลูกอย่างเรา
ความต้องการ
ขอคำแนะนำและกำลังใจ และอยากทราบว่าพ่อกับแม่จะรู้สึกอย่างไรถ้าลูกเรียนไม่เก่ง แต่ไม่มีปัญหาอื่นๆให้หนักใจนะคะ แต่เกรดตกลงทุกปีๆ
ชื่อผู้ถาม
ปา
วันที่เขียน
27 เมษายน พ.ศ. 2558 18:59:49
จำนวนคนเข้าดู
1254

คำตอบ

คำตอบที่ 1
การเรียนหนังสือก็แค่การฝึกหัดให้เรามีทักษะในการหาความรู้ หาข้อมูล จัดการข้อมูลเท่านั้น ไม่ได้ทำให้เราวิเศษวิโสอะไรหรอก

จงรำลึกไว้เสมอว่า "

การมีความสามารถเรียนจบปริญญาต่าง ๆ ได้วุฒิการศึกษาต่าง ๆ นั้น ยังไม่ปลอดภัย การมีความสามารถหลีกหนีออกห่างจากอบายต่าง ๆ นั้น ปลอดภัยกว่า แม้ว่าจะไม่มีปริญญาหรือวุฒิการศึกษาใด ๆ ก็ตาม " อบาย แปลว่า สิ่งที่ผิดศีลผิดธรรมและผิดกฎหมาย เมื่อเราไปเกี่ยวข้องกับอบาย จะนำความทุกข์ร้อนมาให้ ดูตัวเราเอง เราแค่เรียนหนังสือ ไม่ได้ทำอบายเลย แสดงว่า เราใช้ได้คนหนึ่งเลย


เราเก่ง เราไม่เก่ง เพราะเราไปเทียบกับคนอื่น ให้คิดว่า เมื่อเราพยายามเต็มที่แล้ว ได้แค่นี้ก็พอใจแค่นี้ก็จบแล้ว ส่วนความรู้สึกพ่อแม่จะเป็นอย่างไร เราห้ามเขาไม่ได้ และเขาก็ไม่ได้หวังอะไรจากเราหรอก อย่าไปคิดว่า พ่อแม่จะมีหน้าตาถ้าลูกเรียนเก่งอะไรแบบนี้

พ่อแม่หวังคือ ให้เราสามารถดูแลตัวเองได้ มีอาชีพ สร้างอาชีพเลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้ เมื่อไม่มีพ่อแม่แล้ว นั่นต่างหากล่ะ ที่เรียน ๆ กันนี้ก็เพื่อเตรียมการอย่างนั้น เมื่อเรียนจบแล้ว เกรดอะไรนั่นแทบไม่มีประโยชน์อะไรเลย

เกรดจะต่ำก็ช่าง ขอให้อยู่ในเกณฑ์ที่จบได้ก็พอแล้ว อย่าไปคิดแข่งขันอะไรกับใครเลย

ดูตรงนี้ประกอบ
http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=213

ฝึกฟังและฝึกปฏิบัติตามนี้บ่อย ๆ ทุกวัน ๆ ต่อเนื่องไป 6 เดือน จะช่วยได้
http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143

ชวนแม่ไปฝึกปฏิบัติฝึกบวชบ้างระยะสั้น ๆ 7-10 วันก็ยังดี
http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=186

หรือตรงนี้ http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=150
ชื่อผู้ตอบ
สายด่วนชาวพุทธ
วันที่เขียน
28 เมษายน พ.ศ. 2558 01:30:14
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร