ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

ความผิดพลาดในการเลือกทางเดินของชีวิต
รายละเอียด
กราบนมัสการพระอาจารย์เจ้าค่ะ หนูเป็นเด็ก ปวช. เหลืออีกปีหนึ่งหนูถึงจะเรียนจบ เรื่องมีอยู่ว่า หนูเลือกเส้นทางเดินของชีวิตตนเองผิดตั้งแต่แรกแล้ว ตอนที่หนูอยู่ ม.3 กำลังใกล้จะจบ ม.ต้น อาจารย์ก็ให้เลือกว่าจะเรียนอะไรต่อ ที่ไหน ตอนนั้นมี หลายโรงเรียนที่เข้ามาแนะแนวให้หนูรู้จัก และหนูก็เรอ่มสนใจโรงเรียนหนึ่ง เพราะ โรงเรียนนั้นมีโควต้าให้กับเด็กเรียนดี โดยให้จ่ายค่าเทอมถูกกว่าเด็กคนอื่นที่ไม่ได้โควต้า หนูก็เลยสมัครมาเรียนที่โรงเรียนนี้ และเพราะ หนูเป็นเด็กกำพร้าด้วย พ่อแม่แยกทางกัน หนูอยู่กับย่า ค่าใช่จ่ายจึงมีไม่มาแต่ไม่ถึงกับขัดสน คือมีอยู่ใช้กินไปวันๆ แล้วหนูก็เลือกเรียน คอมฯธุรกิจ ในตอนนั้นที่หนูเลือกเพราะหนูอยากเป็นเหมือนอา มีอาชีพที่มั่นคงขเลี้ยงครอบครัวได้ ในตอนนั้นหนูคิดเพียงเรื่องนี้ โดยที่ไท่ได้สนใจในสิ่งที่ตนชอบ ต่อมาหนูเริ่มรู้สึกไม่ใช่ หนูไม่ได้อยากทำมัน หนูไม่ได้ชอบ สิ่งที่หนูชอบมันคือเสียงดนตรี มันเสียงเพลง ศิลปะการถ่ายภาพ(แต่ว่าหนูเล่นเครื่องดนตรีไม่เป็นสักอย่าง แต่หนูก็สนใจอยากลอง หนูชอบภาพวาดแต่หนูไม่ชอบวาดภาพ)
ความต้องการ
หนูไม่รู้ว่าหนูต้องทำยังไงดี นี่หนูก็ใกล้จะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว หนูก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าควรจะทำยังไงดี หนูควรจะเรียนในสิ่งที่หนูชอบ หรือหนูควรจะเรียนในสิ่งที่หนูเลือก หนูสับสนมาก หนูต้องกลับไปตั้งต้นเรียนใหม่หรือเปล่า หนูรู้สึกผิดหวังกับตนเอง
ชื่อผู้ถาม
เด็กหลงทาง
วันที่เขียน
18 เมษายน พ.ศ. 2558 14:04:46
จำนวนคนเข้าดู
1253

คำตอบ

คำตอบที่ 1
มนุษย์เรานั้น จะหาความพอดีลงตัวไปทุกอย่าง บางทีก็ยาก ไม่มีจริง มันต้องมีขาด ๆ บ้าง พร่อง ๆ บ้างเสมอ
อาชีพคอมพิวเตอร์นั้น เป็นอาชีพอนาคต คือจบแล้ว มีโอกาสทางการทำเงินได้มาก แม้ว่าเราจะไม่ชอบ แต่ถ้ามันทำเงินให้เรา ทำให้เรามีโอกาสเก็บเงินได้ ซื้อบ้านได้ ซื้อรถได้ (ถ้าอยากได้) หนูก็ควรพึงพอใจมัน 

บางครั้ง สิ่งที่เราไม่ชอบนั่นแหละ ทำให้เรามีอยู่มีกิน และสิ่งที่เราชอบนั่นแหละ อาจทำให้เราอดอยาก
ไม่มีอะไรดีที่สุดหรอก  ถ้ารอสิ่งที่เราชอบที่สุด อาจไม่มีวันนั้นเลยก็ได้ 

ยายก็อายุมากแล้ว ไม่รู้จะอยู่กับเราได้อีกนานเท่าไหร่

อย่าคิดมากไปเลย เร่งศึกษาค้นคว้าสิ่งที่เราเรียนนี้ให้มากที่สุด ฝึกทักษะคอมพิวเตอร์ให้ชำนาญที่สุด เก่งที่สุด ไม่ชอบก็ลุยให้ผ่านไป ให้เก่ง อีกปีเดียวเองจะจบแล้ว อดทนให้มาก มั่นคง นิ่ง  เรียนให้จบ ดีกว่าไปเริ่มต้นใหม่ เสียเวลาเสียโอกาส ไม่ว่าเรียนอะไร สุดท้ายก็ต้องวิ่งหางานหาเงินอยู่ดี เราจะไปหมดวันเวลาไปเปล่า ๆ ทำไม มุ่งเรียนคอมพิวเตอร์นี้ต่อไปให้จบ แล้วลองไปทำงานคอมพ์ดูก่อนสักระยะ แล้วค่อยเรียนต่อ ป.ตรีก็ได้

ฝึกใจตัวเองใหัมั่นคง ไม่วอกแวก ไม่โลเล ไม่ต้องไปวิ่งตามเพื่อน เรื่องดนตรี ศิลปะ เสียงเพลง นั้น ถ้าเราชอบจริง ๆ เราก็ทำเป็นอดิเรกก็ได้ (ถ้ามีเวลา และต้องบริหารเวลาให้เป็น)  

วันหน้า หนูจะรู้เองว่า คอมพิวเตอร์ ก็สร้างงานศิลปะได้มากมาย สร้างดนตรีได้มากมาย มันอยู่ที่หนูจะประยุกต์ไปอย่างไร ไม่ใช่ว่า ต้องธุรกิจอย่างเดียว

ฝึกตั้งเป้าหมายชีวิตให้ตัวเอง เช่น ก่อนอายุ 30 ปี  เราจะซื้อบ้านเป็นของตัวเองให้ได้,  ซื้อรถเป็นของตัวเอง,  ก่อนอายุ 35 ปี จะมีเงินเก็บในธนาคาร 5-10 ล้าน แบบนี้ ฝึกทำ ฝึกคิด หาขอ้มูลให้เป็น กินอยู่ให้พอเหมาะ อย่าหลงเพื่อน หลงการสนุก จะเสียเวลาและโอกาส

ฝึกฟังและฝึกปฏิบัติตามนี้ ตั้งใจฟัง รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง ก็ฟัง ฟังทุก ๆ วัน ต่อเนื่องไป 9 เดือน จะเห็นผล
http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143 
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
18 เมษายน พ.ศ. 2558 23:57:10
คำตอบที่ 2
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
18 เมษายน พ.ศ. 2558 23:58:55
ทั้งหมด 2 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร