ชีวิตครอบครัว

รายละเอียด

เรื่องคือคบกันกับสามีมาตั่งแต่มีซึนามีแต่งงานและจดทะเบียนมาตั้งแต่พ.ศ.2552 มีลูกอายุ 4 ขวบสมัยก่อนเรามีตังส่วนใหญ่จะเลี้ยงเขามาตลอด เขาไม่ค่อยมีตัง รู้ว่าเขาเอาเปรียบแต่ก็มักยอมตลอด ข้อเสียของเราก็คือใช้เงินเก่งเนื่องจากเติบโตมาจากสังคมและครอบครัวที่ค่อนข้างมีตังเป็นลูกสาวคนเดียว..พอได้แต่งงานมีครอบครัวทางบ้านก้ให้เงินน้อยลงแต่ยังให้อยู่ แต่แฟนส่วนใหญ่จะไม่พอใช้ตลอด แต่ไม่หา..จนมาช่วงตั้งท้องแฟนบอกว่าจะซื้อรถทางบ้านเขาต้องการให้ซื้อแต่ทางบ้านเราขวางไว้เพราะกลัวค่าใช้จ่ายไม่พอแต่เขาก้รั้นจะซื้อบอกว่าให้ลูกได้ใช้..เวลาผ่านมาเรื่อย ๆ ทางแฟนมักจะบอกว่าเงินไม่พอใช้เพราะผ่อนรถผ่นบัตรเครดิตเนื่องจากที่เอามาให้ในครอบครัวแต่แต่งรถแฟนก้ติดเหล้าติดเพื่อนเที่ยวกลางคืนฝักใฝ่เรื่องอาบอบนวด ผู้หญิงเมื่อจับได้ก็ขอโทษหาย ๆ กันไปเพราะเราไม่ได้เอาความเมื่อเงินไม่พอเราถามให้หาให้ยืมบอกไม่มีพ่อแม่เขาก็ไม่มี..เราก้ต้องมาเอาทางบ้านเรา เวลาขอเงินเขาหนักเขาเมื่อไม่ได้เรามักขโมยไม่มากแต่ก็ขึ้นชื่อว่าขโมยคืนบ้างไม่คืนบ้างจึงทำให้แฟนไม่พอใจเมื่อเขาจับได้..แฟนมีหน้าจ่ายค่าเทอมลูกค่ารถกะบะ ดันซื้อมอไซด์มาอีกเนื่องจากจำเป้นต้องใช้เพราะเขายืมพ่อเขาตลอด..หลังจากเราเอามอไซด์เขาไปขี่จนล้มเพราะไม่ถนัดมอไซด์มันสูงเกินไปจึงแลกกับคันเก่าของพ่อเขาโดยปริยาย..ส่วนใหญ่เวลาแฟนไม่มีเงินแฟนจะขอเราทุกครั้งไม่เคยหยิบเองหรือขโมยแตกต่างจากเราที่หยิบเองตลอดแต่ด้วยบอกไปขอไปก็ไม่ได้จึงทำให้เรานิสัยเสีย..หลังจากแฟนทำงานมาได้สักพักก็มีหน้าที่การงานดีขึ้นได้โบนัสมากขึ้น ทำให้มีบริษัทบัตรเครดิตสนใจเสนอบัตรมาให้มากมายเขาก้เปิดใช้..เยอะจนมารู้ตัวอีกทีมันหลายใบมากก..เราด้วยความที่ไม่ได้เงินจากแฟนค่าใช้จ่ายในบ้านที่ใช้เงินสดหรือข้าวของเครื่องใช้ลูกก็ต้องซื้อจนละโมบขโมยพวกบัตรอื่น ๆ ของแฟนมาเปิดบัตรใช้เอง..ที่นี่ก้มีตังซื้อของเองโดยไม้ต้องขอพ่อแม่เรามากไม่ต้องทะเลาะขอแฟน..แฟนจับได้แฟนกู้อีกที่มาปิดบัตรที่เราเปิดไว้และบัตรแฟนที่มีทำให้ยอดเพิ่มเป็นก้อนใหญ่บวกกับภาระรถที่ยังต้องผ่อนทำให้แฟนลำบากที่ทำงานไม่มีโอ..ทำให้เขาไม่เหลือเงินเลยเรียกว่าเงินออกใช้หนี้หมดกินกับเราของที่บ้านเราซื้อจิบปาทะ..เมื่อเราไม่พอความโลภครั้งที่สองก้เกิดเมื่อเขาไปสมัครบัตรมาอีก..แฟนชอบสมัครมาอีกเรื่อย ๆ..ค่อนข้สงเครดิตดีค้ำประกันรถให้เพื่อนเมื่อเภื่อนค้างค่างวดหลายเดือนโทรมาตามไม่เคยว่าเพิ่อน..แม่เขาเงินไม่พอใช้กู้บัตรมาให้แม่..แม่เขาผ่อนเอง..กรณีเราครั้งนี้เขาจับได้ครั้งที่สองแต่เราจ่ายบัตรที่ปดปิดมาตลอดจนวันนึ่งจ่ายช้าไปตจว. บัตรโทรมาที่ทำงานเขาทำเรื่องแตกแฟนโมโหมาก..ขอเลิกกับเราขอหย่าทันที..ทั้งที่ก่อนหน้านี้แฟนผิดต่อเรานับครั่งไม่ถ้วนเราขอให้อภัยตลอดขอเลิกไม่เคยยอมแต่ครั้งนี้เขาบอกพอไม่เอาแล้วให้เลิก..เราก็พยามอธิบายทุกอย่างแค่เข้าใจและยอมรับผิดว่าเราเองที่ผิดแต่มันไม่น่าจะขนาดนี้..แฟนเราโทรลอกพ่อแม่เราพ่อแม่เขาเรื่องบานปลายแม่เราก้ขำพ่อเราก้ถามเขาว่าจริงหรอเหมือนทุกคนไม่ฟังเขาทำให้เขาโมโหมาก..เขาไม่ค่อยเอาพ่อแม่เรา..จนหลังจากวันนั้นชีวิตครอบครัวเปลี่ยนไปมากครั้งนี้จากเขาปกติจะเป้นเราที่ถึงเราจะโกรธขนของย้ายออกมาพักบ้านแม่เขาไม่เคยตามได้แต่โทรแต่ครั้งนี้ตั้งแต่วันนั้นเขาๆม่เคยโทรหาเราอีกกลีบบ้านก็ดึกตลอดเอาเราไปว่าในโลกโซเชี่ยลทั้งที่ไม่เคยทำ..กินเหล้ากลับดึกไม่เคยไปไหนดับเราอีกไปแต่กับลูก..เราขอร้องมห้เขาคิดใหม่ให้โอกาสว่าเราจะใช้หนี้เอง..ถามเขาว่ารักไหมเจาก้บอกว่ารักแต่การกระทำเขาเหมือนหมดใจไปแล้ว ตอนแรกที่เขายืนยันจะเลิกเราบอกเขาว่าถ่าเลิกถ้าหย่าก้คือไม่จ่ายเพราะรถทีจริงต้องขายแบ่งกันเขาด่าเราไม่มีสิทธิ์ไม่ได้ผ่อน..มุกวันนี้อยู่แบบไม่มีตัวตนอนู่บ้านเขาแบบเขาไม่ค่อยกลับเวลาโทรหาเขาจะตะคอกรำคาญตลอด จนวันนี้มาทะเลาะกันอีกเรื่องลูกเขาเข้างานกะกลางคืนแล้วไปกอนเหล้ากับเพื่อต่อกลับดึกเช้ามาไม่ตื่นไปส่งลูกเรียกว่าพากันนอนก่อน้ราไปทำงานแลุกแล้วรับปาดโทรตามไม่รับจนเที่ยงเราเข้ามาว่าเขา..เขาหัวเสียมากแบบไม่พอใจที่เราว่าเขา..คือเราผิดเขาว่าเราเรารับได้ เขาผิดเขาไม่ชอบให้เราว่ารับไม่ได้แล้วไล่ให้เรารับส่งลูกเอง บอกให้ลองทำเองถ้าเลิกกันถ้าเขาไม่อยู่สักคนจะมีปีญญาไหม..ว่าเราเสียหายแบบไม่รักษาน้ำใจกันเลยบอกว่าคืนนี้จะนอนที่ทำงานไม่กลับจะได้ไม่ต้องไปส่งลูก..คือเราเริ่มสังเกตได้รับรู้ได่ว่าเขาหมดใจ เวลาเขาว่าหรือเขาไม่มีเยื่อใยเลย เขาไม่ได้นอนกับเราเราพยามทำทุกอยางให้ดีขึ้น..แต่เขาไม่เลยเรื่องดี ๆ ของเราไม่เคยพูด เอาแต่เรื่องไม่ดีไปพูด มาพูดเถียงกันให้ทะเลาะกัน..เราตั้งมจจะใช้หนี้ให้หมดถ้าชีวิตคู่ของเราดีขึ้นเปลี่ยนแปลงการใช้เงินใหม่แต่ตอนนี้แฟนเราไม่ลืมฝังใจ..คือถ้าเขารักเรามากพอแบบที่เรารักเขาเขาคงจะให้อภัยเราแต่ตอนนี้เราว่าเขาไม่ได้รัก..เพราะรถเขาเวลาเราเอาำปใช้เขาก้ด่าว่าเป้นรอย สกปรก รักรถมากก รักเพื่อนมากภ รีกพ่อแม่เขามากแต่พ่อแม่เราเขาด่า..

ความต้องการ

ตอนนี้รู้ทุกอย่างแต่ตัดใจไม่ได้..ไม่รู้จะเลือกทนเหมือนเดิมมาเกือบสิบปี..หรือจะไปแต่ไปเราก้ต้องกลับไปพึ่งพ่อแม่อีก..เขาก้คงมีคนอื่นสุขสบาย แล้วหนี้เราว่าจะไม่ใช้แต่เขาคงเอาเราไปด่าทั่ว

ชื่อผู้ถาม

ต่าย

วันที่เขียน

18 มีนาคม พ.ศ. 2558 18:26:52

จำนวนคนเข้าดู

1286

คำตอบที่ 1

ลองอดทนไปสักพัก สัก 4-5 เดือน ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ทุกอย่างไม่ดีขึ้น
คุณจะคิดอ่านตัดสินใจกลับมาอยู่บ้านแม่ก็ไม่ผิดอะไร
แม่เราเอง ไม่ต้องไปอายใคร อย่างไรเสียแม่ไม่ทิ้งลูกอยู่แล้ว

ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ ยามรักกันก็รักมาก ยามเกลียดยามชัง หน้าก็ไม่อยากเห็น เสียงก็ไม่อยากได้ยิน
แต่ถ้าอยู่กันแล้ว มีแต่ทุกข์ ทรมาน มันก็ไม่น่าจะใช่ชีวิตคู่แล้ว
มันควรมีความสุข ช่วยกัน ดูแลกัน ทำงาน ช่วยกันแก้ไขปัญหา ชว่ยกันประกอบอาชีพ เลี้ยงลูกให้เติบโตทั้งร่างกายและจิตใจ
ชีวิตคู่มันต้องเป็นแบบนั้น

ฝึกสวดมนต์ ฝึกให้อภัย และฝึกแผ่เมตตาทุก ๆ วัน จะช่วยได้
ฝึกฟังและฝึกปฏิบัติตามนี้บ่อย ๆ จะช่วยได้
http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143

ดูตรงนี้เพิ่มเติม
http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=200

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

18 มีนาคม พ.ศ. 2558 22:48:20