ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

พ่อแม่ไม่สนใจ
รายละเอียด
หนูรูสึกว่าตั้งแต่หนูขึ้นม.ปลายมาพ่อแม่กเริ่มสนใจหนูน้อยลงค่ะ การไม่สนใจในสิ่งที่บอกคือ พ่อแม่ไม่สนใจว่าหนูจะเรียนยังไง ไปที่ไหนกับใคร เที่ยวที่ไหน เรียนพิเศษหรือไม่เรียนก็ได้ เกรดเท่าไหร่ก็ได้ อ่านหนังสือหรือไม่อ่านก็ได้ หนูร้สึกว่าพ่อแม่ไม่เป็นห่วงหนูเลย ตอนนี้หนูกำลังจะขึ้นชั้นม.6ซึ่งเครียดมากเรื่องการสอยเข้ามหาลัย แต่พ่อแม่หนูก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไหร่ พ่อแม่บอกว่าให้เรียนคณะอะไรก็ได้แต่ใกล้ๆบ้านหรือในจังหวัดพอ นี่เป็นเรื่องเดียวที่ท่านสนใจคือมหาลัยที่เรียนซึ่งหนูไม่อยากเรียนในจังหวัด เมื่อไม่นานมานี้มีปาร์ตี้จบม.5ที่บ้านเพื่อน หนูเก็บของจะไปนอนบ้านเพื่อนแล้วก็บอกพ่อในวันนั้นไม่ได้บอกพ่อล่วงหน้าเลยว่าจะไปนอนบ้านเพื่อน แต่พอบอกพ่อกลับถามว่าจะมาบอกทำไม หนูรู้สึกน้อยใจมากพ่อไม่เป็นห่วงหนูเลย เวลาไปเที่ยวกับเพื่อนๆหนูไม่เคยบอกท่านล่วงหน้าเลยท่ายก็ไม่เคยว่า จึงทำให้หนูชอบเที่ยว แล้วพ่อแม่ก็ไม่ชอบไปส่งหนูเรียนพิเศษ พ่อบอกให้หนูขับรถไปเอง แต่หนูก็ไม่กล้า ไม่ชอบให้หนูเรียนพิเศษ บางวันท่านไม่อยากออกบ้านท่านก็บอกให้หนูไม่ต้องเรียนเพราะว่าขี้เกียจไปส่ง ไม่ซื้อหนังสือเรียนให้หนูอ่าน ไม่บังคับหนูอ่านหนังสือเลย ทั้งๆที่หนูเห็นพ่อแม่คนอื่นรอลูกเรียนพิเศษ บังคับให้ลูกเรียน ขังลูกอ่านหนังสือ เกรดหนูก็แย่ลงๆเพราะหนูไม่ชอบอ่าน หนูคาดว่าอาจจะเป็นเพราะพ่อแม่หนูต้องหาเงินหนักมากเพราะช่วงหลังๆเศรษฐกิจไม่ค่อยดี หรือเป็นเพราะพ่อแม่หนูติดโทรศัพท์ พ่อแม่หนูติดโทรศัพท์มาก จอดไฟแดงยังเล่น
ความต้องการ
หนูอนากทราบสาเหตุ หนูไม่รู้จะทำยังไงดี หนูอยากให้พ่อแม่สนใจใส่ใจหนูมากขึ้น พ่อแม่หนูปล่อยหนูเกินไป จนหนูรู้สึกว่าหนูเริ่มเสียคนแล้ว หนูยังอยากเรียนคณะดีๆมหาลัยๆดีๆอยู่ หนูอยากให้พ่อแม่สนับสนุนหนู ทำไงดีคะ
ชื่อผู้ถาม
นต
วันที่เขียน
15 มีนาคม พ.ศ. 2558 19:36:53
จำนวนคนเข้าดู
973

คำตอบ

คำตอบที่ 1
อย่าไปกังวลมาก เขาถือว่าเราโตแล้ว ดูแลตัวเองได้แล้ว
เรามีหน้าที่อะไร ให้ตั้งใจทำให้ดีที่สุด

เรารู้วา่อะไรดี ก็ให้ทำ รู้ว่าอะไรไม่ดี ก็ให้ห่างออก อย่าไปทำ
เพื่อนที่ชักจูงไปในทางเสียหายนั้นมีมาก

ความสนุกสนาน มักทำให้คนเราเดือดร้อนในภายหลังเสมอ
อย่าไปไหนโดยไม่จำเป็น อยู่บ้าน ช่วยงานพ่อแม่ดีกว่า
มีอะไรที่บ้านที่เราทำได้ อาสาทำเลย อย่ารอให้ใครเรียกใครบอก

สงบใจ ฝึกใจให้มั่นคงเข้มแข็ง
ฝึกมองทุกอย่างตามความเป็นจริง
อย่าเอาแต่ใจตัวเอง อย่าเพิ่งสรุปว่า เราเองถูกต้อง เราทำถูกทุกอย่าง
ให้คิดว่า เราตอ้งมีสิ่งที่จะต้องแก้ไขปรับปรุงแน่นอน
รีบปรับปรุงแก้ไขตัวเอง อย่าชักช้า อย่างอแง

ทุกวินาที มีค่า อย่าให้เสียไปเปล่า
อย่าหายใจทิ้งไปวัน ๆ
ฝึกหัดทำอะไรที่เป็นสาระเป็นประโยชน์กับตัวเรากับครอบครัวเราให้มากที่สุด

ฝึกฟังและฝึกปฏิบัติตามนี้ ต่อเนื่องไป 9 เดือน คุณจะกลายเป็นบุคคลใหม่ที่น่าคบหา น่าพูดคุย และมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น
ตามนี้ http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143
 
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
16 มีนาคม พ.ศ. 2558 10:25:47
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร