ทุกข์ใจเรื่องต่างๆ ทำไมเป็นดิฉันคนเดียวที่ผิด

รายละเอียด

ดิฉันเป็นนักเรียนมัธยมปลาย มีปัญหาต่างๆมากมาย เเต่ไม่สามารถปรึกษาคนใกล้ชิดได้ ดิฉันมีความไม่สบายใจหลายเรื่อง เรื่องเรียนนั้นดิฉันพยายามอย่างเต็มที่เเละตั้งใจเรียนที่สุด เเต่กับเพื่อนของดิฉันเเล้ว ดิฉันจะทำยังไงเพื่อนของดิฉันไม่เคยให้การสนับสนุนซ้ำยังซ้ำเติมเมื่อเวลาดิฉันกระทำผิด เมื่อตัวดิฉันทำผิดในเรื่องต่างๆเช่นลืมส่งงาน ดิฉันยอมรับว่าดิฉันได้ไม่ส่งงานจริง ครั้นครูที่สอนวิชานั้นได้ถามเพื่อนในห้องว่าจะหาร2หรือหัก2คะเเนน เพื่อนต่างตอบเป็นเสียงเดียวว่าให้หาร2 ครั้นครูคนนั้นถามไม่สงสารเพื่อนบ้างเหรอ เพื่อนในห้องก็ตอบว่าไม่สงสารหรอกคนอย่างนี้จะสงสารทำไม ดิฉันก็ได้เเต่เก็บความน้อยเนื้อต่ำใจไว้ เเละมีเรื่องไม่สบายใจอีกเรื่องหนึ่งเพื่อนของดิฉันคนหนึ่ง ได้คุกคามตัวดิฉันมากเกินไป กล่าวคือเเต่ก่อนเพื่อนให้การยอมรับกับตัวดิฉันเเต่พอมีเพื่อนคนนี้ดิฉันก็ถูกนำไปเปรียบเทียบกับเขาตลอด ทั้งๆที่ทุกสิ่งที่เขาได้มานั้นก็ล้วนมาจากตัวดิฉันเอง เเละปัญหาสุดท้ายที่ดิฉันทุกข์ใจคือเมื่อเพื่อนคนนี้ของดิฉันทำผิดเขากลับไม่ถูกตำหนิติเตียนเเต่อย่างใด ซึ่งตรงข้ามกับตัวดิฉัน ดิฉันรู้สึกโกรธเเค้นเขามากเปรียบเสมือนเขาได้เเย่งทุกๆอย่างไปจากชีวิตของข้าพเจ้า

ความต้องการ

ดิฉันอยากให้ท่านอาจารย์ชี้เเนะเเนวทาง ให้ดิฉันได้รับการยอมรับเเละเป็นที่รักของเพื่อนๆ ไม่ทุกข์ใจกับปัญหาที่เกิดอีก นี้อาจเป็นปัญหาเล็กๆเมือเทียบกับเพื่อนมนุษย์หลายๆคน เเต่ดิฉันขอนมัสการท่าน ช่วยดิฉันด้วย เพราะปัญหาเล็ๆเหล่านี้ก็เป็นเสี้ยนหนามตำใจตัวดิฉันให้ไม่มีความสุขในชีวิตได้

ชื่อผู้ถาม

พลอย

วันที่เขียน

16 มกราคม พ.ศ. 2558 21:28:14

จำนวนคนเข้าดู

1283

คำตอบที่ 1

คนเราไม่มีใครสมบูรณ์แบบ เราก็เช่นกัน
ยังมีสิ่งบกพร่องที่จะต้องปรับปรุงอีกมากมาย
ต้องพยายามปรับปรุงตัวเองต่อไป

ความสุขมีได้ง่าย ๆ เพียงแค่
1. ให้อภัยเพื่อนทุกคนที่ทำกับเรา แล้วเราขุ่นเคืองใจ ยกโทษให้เขา ไม่ว่าจะมากน้อย ไม่ต้องถือสา ปล่อยไป ไม่เก็บเอามาคิด
เขาจะพูดอย่างไร ทำอย่างไร ให้อภัยให้หมด
2. เมตตากับเพื่อนทุกคน อะไรที่เราช่วยเพื่อนก็ช่วย อะไรที่เกินกำลัง ก็อย่าอาสา เพราะจะทำให้งานเขาพัง
3. เลิกความโกรธ ความเคียดแค้นทุกอย่างที่มี ปล่อยมันไป

เพื่อนก็คือเพื่อน เขาก็กำลังพัฒนา ไม่ได้สมบูรณ์แบบ เขาก็อาจเผลอทำร้ายเราด้วยคำพูดบ้าง ด้วยอะไรบ้าง ช่างเขา

เราต้องมั่นคง อย่าน้อยใจ อย่าเรียกร้องความสนใจ อย่าอ่อนแอจนน่าสงสาร
เราต้องพยายามเป็นผู้นำเขา รับผิดชอบทุกสิ่งที่เป็นภาระของตัวเอง
เราต้องพึ่งคนอื่นให้น้อยทีสุดหรือไม่หวังพึ่งเลย

ชีวิตยังอีกยาวไกล อย่าให้เรื่องแค่นี้มาทำให้เราเสียกำลังใจเลย
อย่าทำอะไร ๆ เพื่อประชดใคร เพราะไม่มีประโยชน์
ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเอง ดังนั้น อย่าไปหวังความรักจากใคร

ฝึกฟังและฝึกปฏิบัติตามนี้บ่อย ๆ ต่อเนื่อง สม่ำเสมอ ๆ จะช่วยได้
http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

16 มกราคม พ.ศ. 2558 23:00:33