ครอบครัว

รายละเอียด

ดิฉันชื่อแพรวค่ะ อายุ33ปี ครอบครัวดิฉันมีทั้งหมด8คน เสียชีวิตไปแล้ว 1คน ดิฉันต้องคอยดูแลจุนเจือทุกคน ทั้งที่ทุกคนต่างมีครอบครัวเป็นของตัวเอง เคยถามแม่ว่าจะให้ดิฉันดูแลพวกเขาไปจนถึงเมื่อไหร่ เพราะต่างก็โตมีครอบครัวไปหมดแล้ว แม่บอกว่าก็ดูแลไปเรื่อยๆจนกว่าจะตาย พอได้ยินแบบนี้แล้วมันทำให้พูดไม่ออก รู้สึกท้อขึ้นมาแบบบอกไม่ถูก ไม่รู้ต้องทำอย่างไรพวกเค้าถึงจะโตสักที เมื่อไหร่ถึงจะหมดภาระเราสักที เมื่อไหร่เราจะหมดกรรมกับพวกเค้าสักที หลายครั้งก็คิดว่าเราเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่าที่คิดแบบนี้ และก็หลายครั้งที่คิดว่าพวกเค้าก็เยอะกับเราเกินไป หลายครั้งที่หันซ้ายก็มีคนขอเงิน หันขวาก็ขอเงิน พอเราไม่มีให้เค้าก็พากันโกรธเรา ไม่พูดด้วย กลายเป็นความผิดของเราไปซะงั้น ขอบคุณที่รับฟังนะคะ

ความต้องการ

ไม่ต้องการอะไรมากค่ะแค่อยากระบายและกำลังใจ

ชื่อผู้ถาม

แพรว

วันที่เขียน

15 มกราคม พ.ศ. 2558 20:22:16

จำนวนคนเข้าดู

1294

คำตอบที่ 1

อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเวรกรรมอะไร
การช่วยเหลือญาติพี่น้องนั้น ไม่มีกำหนดเวลา ไม่ว่าเขาจะโตหรือไม่โต ไม่เกี่ยว
ถ้าเรามีใจจะช่วยและช่วยได้ ก็ช่วย
ถ้าเราไม่มีใจแล้ว หรือช่วยไม่ได้ ก็ไม่ต้องช่วย

ควรหาที่พึ่งให้ตัวเราเอง คือให้พระธรรมมาเป็นที่พึ่ง
ชีวิตยังมีอะไรอีกเยอะมากกว่า การหาเงิน การกิน การอยู่ไปวัน ๆ
ลองไปอยู่ศึกษาธรรมที่นี่สักระยะ
http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=195

หรือ http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=150
 

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

15 มกราคม พ.ศ. 2558 23:02:22