ปัญหาเรื่องแม่ รอบ2 ค่ะ

รายละเอียด

ขอรบกวนอีกครั้งนะค่ะ **แม่ชอบไล่ออกจากบ้าน มองเราเป็นตัวปัญหา ** มันมีสิ่งฝังใจนู๋ค่ะ ครั้งแรก ที่จำความได้นู๋โดนแม่มัดมือมัดเท้าตีนู๋ด้วยไม้อย่างแรงไม่หยุดจนข้างบ้านทนไม่ไหวมาช่วยนู๋จากแม่ ซึ่งตอนนั้นนู๋ก็ไม่รู้เลยนู๋ผิดอะไร ครั้งที่ 2 แม่นู๋เอาจานข้าวปาใส่หัวนู๋แตก 2 ใบ สาเหตุมาจากนู๋ลืมกดข้าว ตอนนั้นู๋อยู่ป.3 ครั้งที่3 นู๋ไปรับจ้างทำงานตอนปิดเทอม ม.2 เป็นเด็กเสริมอาหาร นู๋ทำงานเดือนแรกแม่ก้อบอกว่านู๋ต้องจ่ายค่าบ้าค่าน้ำค่าไฟค่าข้าว ค่าน้ำมันรถที่ไปรับไปส่งนู๋ นู๋ก้อตั้ฃใจจะให้แม่ค่ะ บอกแม่นู๋ขอเก็บไว้ ครึ่งนึ่งได้ไหม นู๋อยากได้โทรศัพท์ เค้าก้อด่านู๋ด้วยความโมโห ว่านู๋เนรคุณ ลูกเหี้ย ลืมเข้าแดงแกงร้อน ให้ออกจากบ้าน พร้อมตบตีนู๋ นู๋ร้องไห้คนเดียวคิดอยู่ทั้งคืนเลยตัดสินใจเดินออกจากบ้านไปหาเพื่อน แต่แม่ก้อไปตามนู๋กับพร้อมไปเล่าให้คนิื่นฟังว่านู๋หนีตามผู้ชาย นู๋ไปอยู่บ้านเพื่อนผู้หญิง นู๋ไม่เคยมีแฟน ตอนนั้น นู๋ทำแต่งานและเรียนค่ะ ครั้งที่4 นู๋เริ่มโตมีครอบครัว อยู่กับแฟน มีลูกด้วยกัน ก้ออาศัยบ้านแม่ค่ะ. อยู่กันมาจนลูกโตได้ 1ขวบ แม่ก้อไล่นู๋ออกจากบ้าน แล้วก้อด่าแฟนนู๋ค่ะ ว่าพวกมึงเป็นตัวทวงความเจริญเค้าค่ะ คอยเกาะเค้ากิน แต่ความจริงนู๋กับแฟนทำงานค่ะ กินข้าวกับข้าวนู๋หากินกันเองจ่ายค่าบ้านค่าน้ำค่าำฟให้แม่หมดค่ะ จ้างแม่เลี้ยงลูกด้วยค่ะ คือนู๋ต้องไปทำงานจะไปจ้างคนอื่นเลี้ยงแต่แม่นู๋ขอเลี้ยงเองค่ะ นู๋กับแฟนเลยตัดสิ่นใจออดจากบ้านมาอีกครั้ง คราวนี้ออกมานานค่ะ หลายปีแต่นู๋ก้อส่งเงินพร้อมกับบ้านทุกอาทิตค่ะ ครั้งที่4 หลังจากออกจากบ้านมา ได้ 1 ปีแฟนนู๋ก็ทิ้งไปมีผู้หญิงใหม่ นู๋ทำงานเลี้ยงลูกคนเดียวพร้อมส่งเสียแม่เหมือนเดิมมาตลอดค่ะ ปีนี้ก้อคบ 8ปีได้ค่ะทีาแยกออกมาอยู่คนเดียว ไม่ได้อยู่กับแม่ ปรนี้นู๋ตัดสินใจลาออกจากงานประจำเพราะเงินเดือนน้อย มาเปิดร้านขายเสื้อผ้าซึ่งกำไรดีกว่า แต่นู๋หยุดให้ตังแม่เพราะนู๋ลงทุนหนักแล้วช่วงแรกๆก้อยังชักหน้าไม่ถึงหลังค่ะ นู๋ไปขายของที่ร้านทุกวันไม่ค่อยมีเวลามาหาแม่แต่ก้อบอกเค้าค่ะว่าช่วงแรกขอจัดการร้านก่อนนะแม่ แม่อยู่กับน้องสาว น้องสาวขายของและให้เงินแม่ใช้ น้องก้อโดนด่าโดนไล่เหมือนกันค่ะน้องก้ออดทนมาตลอด จนวันหนึ่งน้องนู๋เค้าไม่ไหวเต้าเหนื่อยขอไปอยู่ระยองกับแฟน นู๋เลยตัดสินใจจ้างลูกจ้างมาขายของที่ร้านแล้วกับมาอยู่เป็นตัวหลักขายของให้แม่ แต่นู๋ไม่เหมือนน้องค่ะคือเงินขายของนู๋ไม่เคยเอาเลยขายให้แม่ดูแลเค้าทำงานบ้าน แต่นู๋ก้อไม่ได้ให้เงินแม่ใช้เป็นรายเดือนเพราะเงินที่แม่ขายของได้เดือนก้อหักหมื่นค่ะ แล้วอรกอย่างนู๋ก้อไม่มีตังช่วงนี้ ที่ร้านก้อพอมีแต่ยังไม่พอรายจ่ายค่ะ นู๋ทำงานช่วงแม่ทุกวันแต่แม่ก้อชอบด่านู๋ค่ะ มาช่วยแม่ ก้อ 9เดือน แม่ไล่นู๋ ด่านู๋มา 2รอบแล้วค่ะ ด่าแต่คำแรงจนท้อไปหมดแล้ว ทุกครั้งที่ได้ยินคำด่าคำไล่นู๋ก้ออดคิดถึงภาพตอนเด๋กที่ถูกทำร้ายไม่ได้สักครั้ง มันเจ็บมากเลยค่ะ แต่นู๋ไม่เคยว่าแม่เลยมีแต่เดินหนีเงียบ นู๋กัวบาปค่ะ ต้องแม่อารมดีๆนู๋เคยบอกแม่ค่ะว่าเลิกไล่นู๋เหอะแม่ นู๋รักแม่พูดดีๆกับนู๋บ้างก้อได้โตๆกันแล้วมีอะไรคุยกันดีๆ บอกนู๋ดีๆนะแม่ แม่นู๋ก้อเงียบใส่นู๋ค่ะ นู๋ต้องอดทนใช้ไหมค่ะ ทำใจใช้ไหมค่ะ นู๋ก้อพยามหาคำตอบให้ตัวเองว่านู๋เป็นเด็กไม่ดีตรงไหน อยากให้แม่บอกมาต้องการอะไรนู๋ทำให้ท่านได้หมดค่ะ

ความต้องการ

นู๋จะหาทางออกแบบไหนดีค่ะ นู๋อายลูกนู๋ค่ะ ลูกต้องมาเห็นยายด่าแม่ ลูกนู๋ชอบถามแม่ทำไรผิดแม่มาช่วยยายทำไมยายต้องด่าแม่ ยายเป็นอะไร นู๋ก้อสอนลูกค่ะยายแกแล้วอารมไม่ค่อยดีลูก แม่เป็นลูกมีหน้าที่คือดูแลยายให้ดี ตอบแทนพระคุณยาย บอกลูกว่าแม่ไม่เป็นไร นู๋ิดร้องไห้ไม่ได้เวลาได้ยินคำด่าคำไล่แรงลูกชายก้อจะพูดว่ายายชอบทำให้แม่ร้องไห้นู๋ก้อจะร้องไห้ตามนู๋สงสารแม่

ชื่อผู้ถาม

อลิสา

วันที่เขียน

21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 21:16:25

จำนวนคนเข้าดู

1609

คำตอบที่ 1

ไม่ต้องอาย บอกให้เขาเข้าใจ

เท่าที่ฟังคุณเล่ามา
แม่คุณเป็นคนน่าสงสารมาก
ถ้าจำเป็น คุณอาจห่างออกไปได้บ้างแต่อย่าเนินนานเกินไป
บางครั้ง การห่างออกไปสักระยะ ก็อาจทำให้แม่ได้ว่าง ได้คิดเหมือนกัน ในยามไม่เหลือใคร

จงอดทน
การที่คุณสวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตา เดินจงกรม นั่งสมาธิทุก ๆ วัน (ทำให้ครบ) 
จะช่วยได้ 

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 21:57:05

คำตอบที่ 2

ขอบคุณมากๆค่ะ นู๋ต้องห่างมาตั้งหักก่อน ตอนนี้นู๋รู้สึกว่าสภาพจิตใจนู๋แย่มากเลย ไม่พร้อมเจอแม่เลย

ชื่อผู้ตอบ

อลิสา

วันที่เขียน

21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 22:06:55