ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

รู้สึกท้อแท้กับการทำงาน
รายละเอียด
นมัสการครับพระอาจารย์ ผมรู้สึกท้อแท้มาก กับการทำงานทุกวันนี้ หันไปทางไหนก็ไม่มีใคร มีแต่คนดูถูก พูดกระแทก มำอะไรก็ผิดไปหมดในสายตาคนอื่น ทุกวันนี้ได้แต่ทำใจ ทำใจให้ไม่รู้สึกอะไร พูดแต่เรื่องงานเป็นสำคัญ บางครั้งก็เหงา เหมือนอยู่ตัวคนเดียว ครั้นพอทำงานผิดเพื่อนก็รุมนินทาเราลับหลัง ทำงานก็ไม่มีใครช่วย ข้าวก็ไม่ทานเหมือนเพื่อน เพราะเพื่อนไม่มาเปลี่ยนเวร ืุกวันนี้ที่ทนเพราะมีภาระ มีลูกที่ยังเล็ก บางครั้งก็อยากระเบิดอารมณ์ออกมา เคยระเบิดอารมณืมาครั้ง 2 ครั้ง แล้วรู้สึกไม่ดี เลยไม่ทำอีกเลย ทุกวันนี้พยามยิ้มสู้ ทั้งที่ใจมันไม่ไหว คุยกับแฟน แฟนก็ให้กำลังใจ แต่พอมาทำงานก็เหมือนเดิมอีก พยามยามคิดว่า" ไปทำที่ไหนมันก็ต้องเจอแบบนี้ "
ความต้องการ
ผมควรวางตัวอย่างไรดีครับ พระอาจารย์ ยิ่งผมนิ่งมาก ก็ยิ่งมีคนทำให้เราช้ำมาก ไม่อยากไปทำงานเลยครับ จะคุยกับใครก็ไม่ได้ มีคนคอยสมน้หน้าเราทั้งนั้น ทำไมชีวิตมันยากเย็นแบบนี้ครับ บางครั้งอยากหลับไปไม่ตื่นขึ้นมาเลย
ชื่อผู้ถาม
หัวใจไม่แกร่งพอ
วันที่เขียน
7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 10:10:07
จำนวนคนเข้าดู
1512

คำตอบ

คำตอบที่ 1
เป็นเรื่องปกติธรรมดา เราอาจเจอสภาพแบบนี้บ้างในชีวิต หน้าที่เราคือทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด อย่าไปกังวลอะไรกับคำพูดของคนนักเลย  เขาพูดมา ถ้าจริง เราก็แก้ไข ไม่ต้องปกป้องตัวเอง ถ้าไม่จริง ก็ฟังแล้วเฉยเสีย อย่าเข้าข้างตัวเอง

ให้อภัยเพื่อนร่วมงานทุกคนเถอะ เพราะคนเรามีโอกาสทำผิดพลาดได้ เราก็เหมือนกัน เขาก็เหมือนกัน ไม่มีใคร perfect ไปทุกอย่างหรอก  ถ้าเราทำผิดพลาดก็ขออภัยเขา แค่นั้น

งานแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต เราต้องทำให้ชีวิตอยู่เหนืองานให้ได้ นั่นคือ

ฝึกเจริญสติภาวนา ให้รุ้เท่าทันทุกสิ่งตามเป็นจริง ไม่เอาความชอบไม่ชอบ ความอยากของเราไปจับ การฝึกต้องมีความต่อเนื่อง ไม่ใช่หยุด ๆ ฝึกๆ อย่างน้อย ๆ ต่อเนื่องไป 9 เดือน

ฟังตรงนี้ก่อน http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143

จัดสรรเวลาไปฝึกที่นี่  http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=195
 
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 12:58:54
คำตอบที่ 2
ขอบคุณพระอาจารย์มากครับ อ่านไปร้องไปเลย อย่างน้อยก็มีคนที่เข้าใจผม ผมพยายามไม่คิดร้ายกับใคร แต่บางทีมันก็เหมือนเป็นกรรม ที่ผมต้องยอมรับ ผมห่างครอบครัวมาเพื่อทำงาน แต่มาเจอสภาพแวดล้อมแบบนี้ก็ท้อเหมือนกันครับ อยากทำให้หัวใจแกร่งกว่านี้ ขอโทษด้วยครับ ที่พิมพ์ผิดบ่อย พอดีอยู่ในห้องไม่ได้เปิดไฟแบบรู้สึกโดดเดี่ยว ตอนแรกผมก็ไม่รู้จะระบายความรู้สึกแบบนี้ที่ไหน ผมก็ลองหา Google ดู เผื่อที่ไหนให้ผมได้ระบายบ้างครับและก็มาเจอที่นี่ ขอบคุณมากๆ ครับ และขอให้พระอาจารญ์ อย่าหยุดทำ อย่าหยุดตอบนะครับ เพราะผมเชื่อว่าหลายคนมีปัญหา แต่ไม่รู้จะระบายที่ไหน ความเครียดมันสะสม สักวันอาจระเบิดออกมาได้ อย่างน้อยมีคนรับฟัง ให้คำแนะนำ ก็ทำให้พวกผมที่มีปัญหา ได้คลายทุกข์ไปบ้าง ผมเคยไปที่วัดนะครับ ไปถวายอาหารเวลาที่ไม่สบายใจ อยากจะปรึกษา ขอคำอธิบายกับพระท่าน แต่ก็ใจไม่กล้าทุกที ิยากมีคนแนะนำเรา เตือนเรา ให้ชีวิตที่เป็นอยู่ดีขึ้นครับ
ชื่อผู้ตอบ
หัวใจไม่แกร่งพอ
วันที่เขียน
7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 14:21:25
ทั้งหมด 2 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร