ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)
ครอบครัว
รายละเอียด
แต่งงานใหม่มา สิบกว่าปี สามีทำงานไม่เป็นหลักแหล่ง ติดเหล้า ติดบุหรี่ ชอบเล่นการพนัน ไม่ช่วยทำงานบ้าน ชอบโกหก และระยะหลัง เมาแล้วเพี้ยนมาก ด่าว่าแม่ และเมีย บางครั้งทำอะไรไปโดยไม่รู้สึกตัวเช่น ทำร้ายร่างกายเมีย หรือสัตว์เลี้ยง และบอกว่าไม่รู้ตัว(หลังจากหายเมา) เคยพาไปบำบัดที่สถานบำบัด ดีขึ้นได้ประมาณ 1 ปี ก็กลับไปกินเหล้า และเพี้ยนอีก
ตอนนี้ดิฉันต้องการเลิกกับเขาแต่เขาไม่ยอมเลิก แต่ดิฉันทำงานคนเดียว หาเลี้ยงครอบครัวไม่พอ เพราะเขาใช้เงินประหยัดไม่เป็น ดิฉันมีกิจการส่วนตัวและจะเซ้งกิจการและหนีเขาไปตั้งหลักใหม่ แต่รู้สึกผิดที่จะทิ้งเขาเพราะเขาอาจจะทำมาหากินไม่เป็นเลย (ดิฉันอายุ 53 ปีแล้ว และเริ่มร่างกายไม่แข็งแรง)
ความต้องการ
ดิฉันผิดมากไหมที่ทนไม่ไหวที่จะหาเลี้ยงสามีติดเหล้าต่อไป หลังจากหาเลี้ยงมาประมาณ 5 ปี หรือดิฉันควรทำอย่างไรดี
ชื่อผู้ถาม
เขี้ยวเสือไฟ
วันที่เขียน
31 ตุลาคม พ.ศ. 2557 10:56:22
จำนวนคนเข้าดู
1400
คำตอบ
คำตอบที่ 1
การให้โอกาสและได้ดูแลเขาดีที่สุดแล้ว แต่เขาแม้จะมีสุขภาพร่างกายดี แต่ไม่ปรับปรุงตัวเลย แบบนี้ ก็น่าเห็นใจอยู่
ชีวิตครอบครัวผัวเมียหญิงชายคือช่วยกันพายช่วยกันถ่อช่วยกันทำช่วยกันหา ชวยกันเก็บ มันก็จะเป็นชีวิตที่สงบสุข
ถ้าเราไม่ไหวแล้ว เหนื่อยทั้งงานแล้วยังต้องมาเหนื่อยกับดูแลสามีที่ไม่เอาไหนอีก
การที่เรากับเขาจะห่างกัน จริง ๆ ก็ไม่ได้ผิดอะไร เพราะถ้าอยู่เราก็ตอ้งอดทน ต้องหาเลี้ยงเขาไปเรื่อย ๆ จนกว่าเราจะหมดลม แล้วเราได้รับความสบายใจอะไรจากเขาบ้าง นอกจากการการทะเลาะวิวาทการทำร้ายเราด้วยวิธีต่าง ๆ
คุยกับญาติเขา กับพ่อแม่เขาให้เข้าใจว่า เราแย่มากแล้ว ไม่อาจสู้ทำงานคนเดียวแล้วรับผิดชอบแบบนี้ต่อไปแล้ว
คงมีคนเข้าใจและเห็นใจเรา ส่วนตัวเขา เขาก็จะต้องตื่นตัวและต้องหาทางรอดได้เอง
ก่อนจะห่างกัน ลองชวนเขาไปวัดไปปฏิบัติธรรมสัก 3-5 วันดูบ้าง น่าจะดี
แนะนำตรงนี้ http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=186
สำหรับตัวคุณเอง ให้ผ่อนคลายความรู้สึกยึดติด ปล่อยวางบ้าง สงบจิตสงบใจ สวดมนต์ แผ่เมตตา ให้อภัยทุก ๆ คนด้วย
ฟังและฝึกตามนี้ http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143
ชีวิตครอบครัวผัวเมียหญิงชายคือช่วยกันพายช่วยกันถ่อช่วยกันทำช่วยกันหา ชวยกันเก็บ มันก็จะเป็นชีวิตที่สงบสุข
ถ้าเราไม่ไหวแล้ว เหนื่อยทั้งงานแล้วยังต้องมาเหนื่อยกับดูแลสามีที่ไม่เอาไหนอีก
การที่เรากับเขาจะห่างกัน จริง ๆ ก็ไม่ได้ผิดอะไร เพราะถ้าอยู่เราก็ตอ้งอดทน ต้องหาเลี้ยงเขาไปเรื่อย ๆ จนกว่าเราจะหมดลม แล้วเราได้รับความสบายใจอะไรจากเขาบ้าง นอกจากการการทะเลาะวิวาทการทำร้ายเราด้วยวิธีต่าง ๆ
คุยกับญาติเขา กับพ่อแม่เขาให้เข้าใจว่า เราแย่มากแล้ว ไม่อาจสู้ทำงานคนเดียวแล้วรับผิดชอบแบบนี้ต่อไปแล้ว
คงมีคนเข้าใจและเห็นใจเรา ส่วนตัวเขา เขาก็จะต้องตื่นตัวและต้องหาทางรอดได้เอง
ก่อนจะห่างกัน ลองชวนเขาไปวัดไปปฏิบัติธรรมสัก 3-5 วันดูบ้าง น่าจะดี
แนะนำตรงนี้ http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=186
สำหรับตัวคุณเอง ให้ผ่อนคลายความรู้สึกยึดติด ปล่อยวางบ้าง สงบจิตสงบใจ สวดมนต์ แผ่เมตตา ให้อภัยทุก ๆ คนด้วย
ฟังและฝึกตามนี้ http://buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
31 ตุลาคม พ.ศ. 2557 19:20:03
คำตอบที่ 2
ขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับคำตอบ ตัวดิฉันเองได้เจริญสติด้วยการสวดมนต์ทุกวันก่อนนอน และได้ตักบาตร ทำบุญบ้างตามโอกาส และได้ชวนเขาทำบุญบ่อยๆค่ะ (แต่เขาไม่ไปปฏิบัติธรรม เพราะว่า กลัวผี)
ขอขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ ดิฉันจะทำตามคำแนะนำ
ชื่อผู้ตอบ
เขี้ยวเสือไฟ
วันที่เขียน
31 ตุลาคม พ.ศ. 2557 21:45:31
ทั้งหมด 2 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร