ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)
พ่อไม่ยอมกลับบ้าน
รายละเอียด
ตอนใกล้เกษียณพ่อโยมได้แอบมีคนอื่น
พ่อเป็นหัวหน้า แต่ชอบกินเหล้า สูบบุหรี่ เอาเงินเลี้ยงลูกน้อง
แต่เป็นคนพาล ทำให้ลูกน้องไม่ชอบ พอเกษียณแล้วพ่อจึงไม่มีบ้านอยู่
ไปอยู่บ้านกับเมียน้อย (เลิกกับแม่แล้ว)
แต่โยมรู้สึกว่าพ่อไม่กล้ากลับบ้านย่า กลับมาสู้หน้าคนที่บ้าน
อยู่ที่นั่นก็กินเหล้า นอน ไปวันๆ
ได้เงินเกษียณมาก็ถูกลูกของเมียน้อยหลอกเอาไป
โยมสงสารพ่อมาก
ความต้องการ
จะมีวิธีไหนบ้างที่ยอมให้พ่อกลับมาอยู่บ้านกับย่า
ถ้าเป็นไปได้อยากให้มาภายในอาทิตย์นี้เลย เนื่องจากมีงานศพญาติพอดี
จะได้รวดมาอยู่เลย
นมัสการขอบพระคุณค่ะ
ชื่อผู้ถาม
พอนด์
วันที่เขียน
20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 07:08:29
จำนวนคนเข้าดู
1257
คำตอบ
คำตอบที่ 1
บางทีอาจต้องทำใจ
คุยกับเขาดู คนอายุขนาดนั้นแล้ว ดีชั่วรู้หมดแล้ว แต่จะทำด้านไหนเท่านั้น
การทำหรือไม่ทำ เป็นเรื่องของบุคคลนั้น ๆ บางคนเรียนสูง ก็ทำแย่ ๆ มีเยอะ
มันพูดไม่ได้ว่า เรียนสูงแล้วจะดีกว่าคนเรียนน้อย
บางทีเมียน้อยของเขาอาจดูแลเขาได้ดีกว่า เขาเลยเลือกไปทางนั้น เขารู้สึกมีความสบายใจกว่า ไม่เรื่องมาก ไม่พิธีรีตอง
บางครั้ง หน้าตา หรือเงินทอง ก็สำคัญน้อยกว่า ความเข้าใจ ความสบายใจ ความวางใจ ความสบายหู
เราเป็นลูก บางครั้งก็มีข้อจำกัด
เพราะพูดไป เขาก็ว่าเรายังเด็ก ไม่สนใจ
เขาจะทำแบบนั้นของเขาต่อไป
เอาเป็นว่า พ่อก็อายุมากแล้ว คุยบอกไปว่า ทางบ้านเป็นห่วงอย่างไร อยากให้กลับมา
แต่ถ้าเขาไม่กลับ ก็ปล่อยไปเถอะ ถือว่าเราได้ทำเต็มที่แล้ว จบแล้ว
สุข หรือ ทุกข์ เขาได้รับได้สัมผัสเองอยู่แล้ว ไม่มีใครไปรู้สึกหรือทำแทนเขาได้
ในส่วนของเรามาดูแลคนที่ยังอยู่ด้วยกันดีกว่า ทำไงไม่ให้เดือดร้อน ไม่ลำบากเกินไป
ตั้งใจทำงาน ทำสิ่งที่เรารับผิดชอบดีกว่า แต่ถ้าเราพอมีบ้าง จะแบ่งให้พ่อใช้จ่ายบ้าง ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย
กราบพระสวดมนต์ ให้อภัย และแผ่เมตตา จะทำให้เรามีความสุข
คุยกับเขาดู คนอายุขนาดนั้นแล้ว ดีชั่วรู้หมดแล้ว แต่จะทำด้านไหนเท่านั้น
การทำหรือไม่ทำ เป็นเรื่องของบุคคลนั้น ๆ บางคนเรียนสูง ก็ทำแย่ ๆ มีเยอะ
มันพูดไม่ได้ว่า เรียนสูงแล้วจะดีกว่าคนเรียนน้อย
บางทีเมียน้อยของเขาอาจดูแลเขาได้ดีกว่า เขาเลยเลือกไปทางนั้น เขารู้สึกมีความสบายใจกว่า ไม่เรื่องมาก ไม่พิธีรีตอง
บางครั้ง หน้าตา หรือเงินทอง ก็สำคัญน้อยกว่า ความเข้าใจ ความสบายใจ ความวางใจ ความสบายหู
เราเป็นลูก บางครั้งก็มีข้อจำกัด
เพราะพูดไป เขาก็ว่าเรายังเด็ก ไม่สนใจ
เขาจะทำแบบนั้นของเขาต่อไป
เอาเป็นว่า พ่อก็อายุมากแล้ว คุยบอกไปว่า ทางบ้านเป็นห่วงอย่างไร อยากให้กลับมา
แต่ถ้าเขาไม่กลับ ก็ปล่อยไปเถอะ ถือว่าเราได้ทำเต็มที่แล้ว จบแล้ว
สุข หรือ ทุกข์ เขาได้รับได้สัมผัสเองอยู่แล้ว ไม่มีใครไปรู้สึกหรือทำแทนเขาได้
ในส่วนของเรามาดูแลคนที่ยังอยู่ด้วยกันดีกว่า ทำไงไม่ให้เดือดร้อน ไม่ลำบากเกินไป
ตั้งใจทำงาน ทำสิ่งที่เรารับผิดชอบดีกว่า แต่ถ้าเราพอมีบ้าง จะแบ่งให้พ่อใช้จ่ายบ้าง ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย
กราบพระสวดมนต์ ให้อภัย และแผ่เมตตา จะทำให้เรามีความสุข
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
20 ตุลาคม พ.ศ. 2557 08:00:27
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร