ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

ไม่มีเพื่อน
รายละเอียด
คือตอนนี้มาศึกษาที่ต่างประเทศ ปัญหาที่เจอก็คือเรามีเพื่อนแต่ไม่สนิท คือตอนอยู่เมืองไทยเพื่อนเยอะมากออกไปเที่ยวกันทุกวันแต่มาตอนนี้มันไม่มีอะไรเลยมันเหมือนสูญเสียความสุขของชีวิตไปเราก็พยายามปรับตัวเข้ากับเพื่อนที่ รร แต่บางทีเขาก็รำคาญเราเพราะเราคุยกับเขาไม่รู้เรื่อง ภาษาเราไม่ค่อยดี และที่สำคัญคือมีอีกคนนึงมาจากไทยเหมือนกัน ชีวิตเขาดูมีความสุขภาษาเขาก็ไม่ได้ต่างอะไรกับเรานัก กลางวันเราหาเพื่อนกินข้างเองแต่เขากับมีกลุ่มใหญ่ชวนไปกินข้าว เพื่อนให้ความสนใจเขา เราก็กลายเป็นคนไร้ตัวตนเข้าไปเรื่อยๆ มันรู้สึกแย่ บางทีเราก็ชอบคิดว่าเราผิดอะไรทำไมเขาถึงมีเพื่อนเยอะแต่เรากลับไม่ค่อยมี ยิ่งนับวันมาเขาก็รู้สึกแย่กับตัวเองมันเหมือนมืดแปดด้านไม่รู้จะไปทางไหน
ความต้องการ
อยากมีสังคม อยากเก่งภาษา
ชื่อผู้ถาม
กาย
วันที่เขียน
16 ตุลาคม พ.ศ. 2557 07:27:51
จำนวนคนเข้าดู
1311

คำตอบ

คำตอบที่ 1
คือมันอาจจะดูเป็นปัญหาไม่ใหญ่มากแต่มันมีผลกระทบกับผมมากทีเดียว เพราะเหมือนเคยมีอะไรที่ดีๆสักอย่างในชีวิตละวันหนึ่งเรากลับเสียมันไปผมเคยเป็นคนที่มีสังคมในเมืองไทย ไปไหนไม่เคยไปคนเดียวเพื่อนทุกคนให้ความสำคัญ แต่ ณ ตอนนี้ทุกอย่างกับตรงกันข้าม มันทำใจยากประกอบกลับต้องอยู่ห่างครอบครัว เพื่อนฝูง ความรู้สึกมันแย่มาก
ชื่อผู้ตอบ
กาย
วันที่เขียน
16 ตุลาคม พ.ศ. 2557 08:03:19
คำตอบที่ 2
อย่าคิดมากเลย เป็นจังหวะเวลาหนึ่งสั้น ๆ แค่นั้น
หมั่นศึกษาค้นคว้า หมั่นฝึกฝนสิ่งที่เราเรียนก่อนดีกว่า

เพื่อนที่ดีที่สุดของคนเรานั้น จริง ๆ คือ ใจที่ฝึกฝนอบรมแล้วเท่านั้น
ส่วนเพื่อนในความหมายที่เราคุ้นเคย จะเป็นแค่พบกันชั่วคราว เมื่อถึงวันเวลาก็ต้องจากกันไป
แต่เพื่อนคือใจนั้นจะอยู่กับเราเสมอ

จงทำตัวเองให้เป็นที่พึ่งของตนเอง นั่นแหละเราจะมีเพื่อนที่ดีที่สุด
แม้ว่าโลกนี้จะไม่มีใครเลย เราก็จะอยู่ได้ และไม่โหยหาใครเลย

ฟังและฝึกตามนี้ทุก ๆ วัน ๆ 1-2 ชั่วโมงต่อเนื่องไป 9 เดือน
คุณจะกลายเป็นใหม่อย่างน่าอัศจรรย์
http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
16 ตุลาคม พ.ศ. 2557 08:44:51
คำตอบที่ 3
พระอาจารย์ครับ อย่างงั้นแสดงว่าเราต้องอยู่คนเดียวไม่ดิ้นรนหาเพื่อนหรอครับ มันก็ขัดกับจุดประสงค์ของการเป็นนร แลกเปลี่ยน ผู้ใหญ่จะพูดบ่อยๆว่าพยายามเข้าหาเพื่อน
ชื่อผู้ตอบ
กาย
วันที่เขียน
16 ตุลาคม พ.ศ. 2557 09:41:17
คำตอบที่ 4
ดูให้ลึกซึ้ง คิดให้กว้างไกล
เป็นจังหวะเวลาหนึ่งสั้น ๆ แค่นั้น

มีสติอยุ่กับตัวเองให้ได้ก่อน
จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่รำคาญตัวเอง
ไม่โทษนี่นั่นนู่นสารพัด
http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews6&newsid=143
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
16 ตุลาคม พ.ศ. 2557 14:33:35
คำตอบที่ 5
ขอบคุณครับพระอาจารย์ ขอคำแนะนำอีกเรื่องครับ ในวันที่มีปัญหามากมายให้เราฝ่าฟัน บางครั้งเราก็ท้อพระอาจารย์พอจะมีหลักธรรมหรือข้อคิดอะไรที่จะเป็นกำลังใจให้ผมก้าวต่อไปไหมครับ
ชื่อผู้ตอบ
กาย
วันที่เขียน
16 ตุลาคม พ.ศ. 2557 22:00:18
ทั้งหมด 5 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร