ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)
เหนื่อยท้อแท้
รายละเอียด
กราบเรียนพระอาจารย์
โยมเกิดมาในครอบครัวที่ไม่ได้ร่ำรวย จะทำอะไรต้องดิ้นรน ขวยขวายด้วยตัวเองตลอด พ่อกับแม่มีหนี้สินหลายแสนบาท พ่อกับแม่ก็มีโรคประจำตัว
อยากได้อะไรแม้กระทั่งมือถือโยมคิดแล้วคิดอีก กว่าจะซื้อได้ บางทีโยมเหนื่อยมาก กลับมาจากงานมาโยมต้องทำงานบ้านต่างๆนานา เสาร์ อาทิดก้อไม่ได้พักผ่อน รับจ๊อบทำงานตลอด โยมท้อแท้ในโชคชะตามากคะ
โยมเห็นเพื่อนๆโยมทั้งที่เรียนทั้งที่ทำงานมีพร้อม ต่างจากเรา โยมก็อดน้อยใจไม่ได้ บางทีโยมเหนื่อยมากจนไม่อยากพูดกับใคร ยิ่งนานวันพยายามเท่าไหร่เหมือนเหนื่อยฟรีคะพระอาจาย์
ความต้องการ
โยมควรทำอย่างไรดีคะ
ชื่อผู้ถาม
55
วันที่เขียน
18 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 17:49:54
จำนวนคนเข้าดู
1097
คำตอบ
คำตอบที่ 1
ใจเย็นๆ มองคนที่แย่กว่าเราสิ
หายใจลึกๆ อย่าเพิ่งท้อแท้ ให้คิดว่าเรื่องที่ทำให้เราลำบากกายตอนนี้อาจจะมีผลมาจากการกระทำของเราในอดีตทั้งที่เราระลึกได้หรือระลึกไม่ได้ก็ดี เป็นหน้าที่ที่เรายังคงต้องสะสางให้มันเรียบร้อย ให้มันหลุดพ้น แต่อย่าลืมเติมไฟฝันให้ตัวเอง กล่าวคือ อะไรที่เราทำเพื่ออดีตหรือปัจจุบันก็จงทำมันอย่างยืดหยุ่น อย่าหักโหม ให้หมั่นหาความสุขให้ตัวเองด้วย ที่ตัวเราต่อต้านก็เพราะเวลาเราเหนื่อย เราเคยให้รางวัลตัวเองหรือเปล่า? อะไรเล็กๆน้อยๆก็หมั่นให้กับตัวเองบ้าง ในเรื่องแรงกำลังในการหาทุกวันนี้ก็เพื่อชดใช้สิ่งที่ผิดพลาด(หนี้สิน) ที่เกิดขึ้นในอดีตก็มีกำลังใจทำมัน และที่เราจำเป็นต้องเพิ่มคือความคิดริเริ่มสร้างสรรค์นะ ไม่งั้นเราจะเหนื่อยแบบนี้ไปตลอด มองหาโอกาสที่อยู่รอบๆตัวเรา อะไรที่ทำแล้ว เป็นประโยชน์กับอนาคตของเรา เพราะอย่าลืมว่า เราเองก็ต้องมีชีวิตมีอนาคตเป็นของเราเองเหมือนกัน พยายามใช้ชีวิตอยู่กับหน้าที่ของตนเองอย่างเป็นธรรมชาติ ล๊อกความคิดไว้แค่ว่าเราทำเพื่อให้ได้เงิน และความสุขด้วย อย่าไปนึกว่าเรามีภาระมีหนี้สิน มันจะยิ่งลดความสุขของเรา และพยายามอย่าให้หนี้สินมันเกิดขึ้นอีกนะ เชื่อว่า การทำมาหากินสุจริตสักวัน ปัญหาก็จางไป อะไรดีๆก็จะเข้ามาเรื่อยๆนะ จงให้กำลังตัวเอง สนุกกับมัน มุละทุกับมัน เราโชคดีกว่าอีกหลายคนที่ ทำงานเรื่อยเปื่อยไร้จุดหมายไร้แรงขับ เพราะคนเหล่านั้นไม่มีแรงกระตุ้นอะไรทำไปวันๆเหมือนกัน แต่เรามีเป้าหมายชัดเจน ใส่ความทะเยอทะยานเข้าไป เอาชนะมันให้ได้ อย่าลืมยิ้มให้ตัวเอง เราเป็นวีรสตรีเลยนะ
หายใจลึกๆ อย่าเพิ่งท้อแท้ ให้คิดว่าเรื่องที่ทำให้เราลำบากกายตอนนี้อาจจะมีผลมาจากการกระทำของเราในอดีตทั้งที่เราระลึกได้หรือระลึกไม่ได้ก็ดี เป็นหน้าที่ที่เรายังคงต้องสะสางให้มันเรียบร้อย ให้มันหลุดพ้น แต่อย่าลืมเติมไฟฝันให้ตัวเอง กล่าวคือ อะไรที่เราทำเพื่ออดีตหรือปัจจุบันก็จงทำมันอย่างยืดหยุ่น อย่าหักโหม ให้หมั่นหาความสุขให้ตัวเองด้วย ที่ตัวเราต่อต้านก็เพราะเวลาเราเหนื่อย เราเคยให้รางวัลตัวเองหรือเปล่า? อะไรเล็กๆน้อยๆก็หมั่นให้กับตัวเองบ้าง ในเรื่องแรงกำลังในการหาทุกวันนี้ก็เพื่อชดใช้สิ่งที่ผิดพลาด(หนี้สิน) ที่เกิดขึ้นในอดีตก็มีกำลังใจทำมัน และที่เราจำเป็นต้องเพิ่มคือความคิดริเริ่มสร้างสรรค์นะ ไม่งั้นเราจะเหนื่อยแบบนี้ไปตลอด มองหาโอกาสที่อยู่รอบๆตัวเรา อะไรที่ทำแล้ว เป็นประโยชน์กับอนาคตของเรา เพราะอย่าลืมว่า เราเองก็ต้องมีชีวิตมีอนาคตเป็นของเราเองเหมือนกัน พยายามใช้ชีวิตอยู่กับหน้าที่ของตนเองอย่างเป็นธรรมชาติ ล๊อกความคิดไว้แค่ว่าเราทำเพื่อให้ได้เงิน และความสุขด้วย อย่าไปนึกว่าเรามีภาระมีหนี้สิน มันจะยิ่งลดความสุขของเรา และพยายามอย่าให้หนี้สินมันเกิดขึ้นอีกนะ เชื่อว่า การทำมาหากินสุจริตสักวัน ปัญหาก็จางไป อะไรดีๆก็จะเข้ามาเรื่อยๆนะ จงให้กำลังตัวเอง สนุกกับมัน มุละทุกับมัน เราโชคดีกว่าอีกหลายคนที่ ทำงานเรื่อยเปื่อยไร้จุดหมายไร้แรงขับ เพราะคนเหล่านั้นไม่มีแรงกระตุ้นอะไรทำไปวันๆเหมือนกัน แต่เรามีเป้าหมายชัดเจน ใส่ความทะเยอทะยานเข้าไป เอาชนะมันให้ได้ อย่าลืมยิ้มให้ตัวเอง เราเป็นวีรสตรีเลยนะ
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 299
วันที่เขียน
19 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 10:37:07
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร