ถ้าให้ธรรมะด้วยวาจาไม่ได้ ก็ให้โดยไม่ต้องพูด ประพฤติตนให้ดีงาม ให้ความรู้สึกไม่มีภัย ให้ผู้พบเห็นเกิดความร่มเย็นผ่องใสของจิต (ปสาทะ)
ตามพุทธพจน์ที่ว่า
...ยถาปิ ภมโร ปุปฺผํ วณฺณคนฺธํ อเหฐยํ
ปเลติ รสมาทาย เอวํ คาเม มุนี จเร.
ภิกษุพึงเที่ยวไปในหมู่ชาวบ้านเหมือนกับแมลงผึ้ง
ที่นำเอาแต่น้ำหวานและเกสรบินไป
ไม่ทำดอกไม้แม้แต่กลีบและสีให้ชอกช้ำ...