รูู้สึกผิดกับบาปกรรมที่เคยทำ

รายละเอียด

ดิฉันเคยทำแท้งมา 2 ครั้ง ทุกวันนี้ดิฉันรู้สึกผิดและเป็นทุกข์กับความผิดที่เคยทำมาเป็นอย่างมาก แต่ที่ดิฉันรู้สึกแย่มากคือ ตอนนั้นดิฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนทำมันคือบาป คืการฆ่าชีวิตมนุษย์ ดิฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดที่ห่างไกลความเจริญ และห่างไกลวัด ดิฉันไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลย พูดง่ายๆคือเป็นคนที่สังคมแคบมาก วันๆก็ช่วยพ่อแม่ทำงานไม่ได้มีสังคมกับเด็กเพื่อนบ้าน และก็ถูกส่งไปเรียนโรงเรียนประจำไม่ค่อยรู้เรืองอะไร จนตอนอายุ 18 ก็เข้ามาเรียนทำงานในกรุงเทพฯ มีเพื่อนเป็นแม่สื่อให้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง และสิ่งผิดพลาดก็เกิดขึ้นกับชีวิตของดิฉัน เมื่อดิฉันท้อง ดิฉันไม่รู้ว่าทำแท้งคืออะไร ก็คิดว่าท้องก็ท้องแล้วก็คลอดแล้วเลี้ยงดูตามธรรมชาติ แต่พอบอกแฟน แฟนบอกว่าให้เอาออกเถอะ ตอนนั้นดิฉันท้อง ประมาณ 1 เดือน เพราะปกติประจำเดือนจะมาตรงทุกเดือน เมื่อประจำเดือนขาดบอกแฟน แฟนก็ซื้อที่ตรวจการตั้งครรภ์ แล้วจึงรู้ว่าตั้งครรภ์ก็ประมาณเดือนนึง แฟนก็บอกว่ายังไม่พร้อมที่จะมีลูกตอนนี้ ให้ดิฉันทำแท้ง แฟนบอกว่าตอนนี้พึ่งท้องได้เดือนนึง ยังเป็นแค่ก้อนเลือดเท่านั้น ยังไม่มีสิ่งมีชีวิต ถ้าเอาออกตอนนี้ไม่ถือว่าเป็นการฆ่าคน ดิฉันเองก็ไม่กล้าปรึกษาใครแม้แต่ครอบครัวตัวเอง ก็เชื่อแฟนและแฟนก็พาไป จนในครั้งที่สองก็เกิดขึ้อีกแฟนก็ยังพูดเหมือนเดิม แต่คราวนี้แฟนบอกสถานที่และอ้างว่าไม่มีเวลา ดิฉันก็ไปทำเองตามสถานที่แฟนบอก ดิฉันก็ยังโง่อยู่ไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำคือบาป แต่รู้สึกว่าแฟนไม่ได้รักเราจริง ก็เลยเลิกกับแฟน เมื่อเวลาผ่านไปจนวันนึงดิฉันไปทำบุญที่วัด ขณะฟังพระท่านเทศ พระท่านก็พูดว่าเด็กเมื่อปฏิสนธิแล้วไม่ว่าอายุครรภ์จะกี่เดือนเค้าก็มีชีวิตแล้ว การทำแท้งไม่ว่าอายุครรภ์กี่เดือนก็ถือว่าเป็นการฆ่าชีวิตคนแล้ว ตอนนั้นดิฉันบอกไม่ถูกว่าตนเองรู้สึกอย่างไร รู้แต่ว่ารู้สึกว่าตัวเองช่างโง่เหลือเกิน แล้วรู้สึกผิดมาก ไม่กล้าจะเล่าหรือบอกใคร รู้สึกว่าสิ่งที่ทำลงไปมันบาปและน่าอับอายไม่กล้าให้ใครรู้ แต่มันก็รู้สึกเจ็บอยู่ในใจ ร้สึกอยากย้อนเวลากลับไป ณ เวลานั้น อยากให้ตัวเองฉลาดกว่านี้ ณ เวลานั้น บางครั้งทุกข์ใจจนไม่รู้จะทำยังไง พยายามทำบุญ อุทิศให้ลูกแต่ก็ไม่รู้ว่าเค้าจะได้รับมั้ย เค้าจะเป็นยังไงบ้าง ได้ไปเกิดกันรึยัง ดิฉันรู้สึกเป็นทุกข์เหลือเกินค่ะ ดิฉันไม่รู้ ณ ปัจจุบันนี้วิวัฒนาการก้าวหน้าแล้ว จะยังมีเด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรแบบนี้อีกมั้ย ดิฉันอยากเล่าให้เป็นวิทยาทานให้แก่เด็กรุ่นใหม่ไม่ให้ทำอะไรผิดพลาดทั้งโดยตั้งและโดยไม่ตั้งใจเพราะมันจะเป็นบาปอยู่ในใจไปตลอดชีวิต

ความต้องการ

คิดว่าเรื่องราวนี้จะเป็นประโยชน์ต่อเด็กรุ่นหลังเพื่อจะได้เตือนสติไม่ผิดพลาดทำบาป

ชื่อผู้ถาม

ฝ้าย

วันที่เขียน

5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 18:38:53

จำนวนคนเข้าดู

1586

คำตอบที่ 1

คนเราที่เกิดมา มีโอกาสทำผิดพลาดกันได้ทั้งนั้น ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่
เมื่อผิดก็คือผิด ต้องยอมรับผลที่จะเกิดจากสิ่งที่เราทำ

การได้รู้สึกตัวเอง รู้สึกว่า สิ่งที่เราทำผิดพลาด ก็ถือว่ามาถูกทางแล้ว 
ให้เริ่มต้นไปในทางที่ถูกต้องต่อไป เราจะไม่ผิดพลาดแบบนั้นอีก

ส่วนเด็กนั้น เขาจะไปเกิดหรือไม่ บอกไม่ได้
แต่หน้าที่เราคือศึกษาและปฏิบัติธรรมให้มากที่สุด 

แนะนำให้ไปตรงนี้ http://3pidok.com/main.php?url=news_view&id=8&cat=C
หรือตรงนี้ http://www.buddhisthotline.com/index.php?page=frmnews3&newsid=150

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 21:20:05