ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)
สามีมีเมียน้อย
รายละเอียด
ดิฉันอยู่กินกับสามีมา11ปีมีลูกสาวหนึ่งคนตอนนี้ท้องอยู่คะจับได้ว่าสามีแอบไปคบกับเดกรุ่นจะว่าลูกหรือเปล่าสามี40ปีเดกอายุ25ปีตอนแรกที่รู้รับไม่ได้โวยวายทำทุกอย่างเบื่อให้ได้เขากับมาแต่ดูเหมือนยิ่งเรารู้เขายิ่งใด้ใจยิ่งทำแบบไม่เกรงใจเราเลยตอนนี้พยามคิดถึงลูกให้มากเพราะแต่ก่อนอารมไม่ดีก้อมีบ้างงุดงิดใส่ลูกสงสารลูกเหมือนกันดิฉันมาอยู่บ้านสามีคะแม่ของเขาดีกับเรามากถึงกับไล่ลูกตัวเองออกจากบ้านสามีก้อบอกว่ารักเรากับลูกมากเดกคนนั้นเปนแค่ของเล่นแต่การกะทำมันตรงกันข้ามกับคำพูดของเขาเพราะลูกเราจึงทนอีกอย่างเราผ่านมรสุมมาด้วยกันเยอะมากครอบครัวเราไม่ใส่คนรวยไม่รู้จะผ่านไปใด้ไหม
ความต้องการ
อยากจะขอความคิดเหนว่าเราจะทำยังไงดี
ชื่อผู้ถาม
คนไก้ลบ้าน
วันที่เขียน
1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 19:56:42
จำนวนคนเข้าดู
1419
คำตอบ
คำตอบที่ 1
แท้จริงทุกอย่าง ไม่มีอยู่จริงเลย ความรักก็เหมือน ละอองน้ำที่แสนบอบบาง ยามสายๆของวัน เจอแดดเจอฝุ่นมันก็เลือนลางจางหาย นี่เป็นสิ่งธรรมดาเลยนะ อย่าเพิ่งเศร้าโศก
เมื่อมันถึงเวลาแล้ว การที่เราได้ยืนอยู่ในพื้นที่ของเรานั้นเป็นประโยชน์แล้ว เราต้องเลือกว่าจะเอาจิตใจของเราไปผูกติดกับเค้ามั้ย ถ้าไม่คิดมันก็จบ มันไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยาก ส่วนตัวเค้าจะเอาตัวเองมาผูกกับเราด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ก็เรื่องของเค้า ตอนนี้เราหลุดพ้นแล้ว เพราะเราเห็นธรรมแล้ว เห็นแล้วนี่ว่าโลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยงเลย
มองและจดจ่อแค่อนาคตของลูกก็เพียงพอ แล้วเดินหน้าทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์กับลูกจริงๆก็พอ ทำเท่าที่ทำได้นะ ใช้เหตุผลไม่ใช้อารมณ์เข้าข้างตัวเอง ลองมองเค้าสิ เวรกรรมอะไรเค้าถึงต้องลงไปเกลือกกลั้วกับกองกรรมกองนั้น น่าสังเวชใจแท้ เค้ามีกรรมของเค้านะ เค้าทำกรรมร่วมกันมา มันกำหนดเอาไว้แล้ว กรรมมันหอมหวานเหลือเกิน กรรมมันชักนำำเค้าสองคนให้สนใจกัน เค้ามาสอนธรรมให้เรานะ เราเองยังลิขิตชีวิตตัวเองไม่ได้เลย เค้าเองก็อาจไม่รู้ตัวหรอกว่าตกอยู่ในห้วงกรรม เค้าบอกว่ารักเรา และบอกไม่รักคนนั้น แต่การกระทำแตกต่าง นี่ก็กรรมนะ กรรมที่หลอกความรู้สึกตัวเอง ก็ไม่ต้องไปใส่ใจ เพราะนั่นเวรกรรมของเค้า
เราก็ยังอยู่ที่เดิมกับลูกของเรา ถ้าวันนี้มันยังดีอยู่ ก็เพียงมีสติกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น วางแผนสำหรับอนาคตที่จะเกิดขึ้น เพราะถ้าวันข้างหน้ามันไม่เป็ฯเช่นนี้แล้ว ลูกของเราต้องไม่เดือดร้อน
ก็แค่มีชีวิตร่วมกันในบ้านเดียวกัน ความผูกพันธ์ใดๆที่เคยเกิดขึ้น มันก็เป็นแค่อดีตทั้งนั้น มันผ่านมาแล้ว ถ้าตอนนี้มันไม่ใช่ก็ต้องรับรู้เช่นนั้น แค่รู้ ไม่ได้ให้ทุกข์ ดูสิ เค้าเป็นใคร?? ไม่ได้มีอะไรผูกติดกันเลย ถ้าเค้ายังดีกับเรา ก็จงดีกับเค้า แต่ให้มีสติ ณ วันที่เค้าหมดบุญ กรรมจะตามหาเค้าเอง ไม่ใช่เรื่องของเราแล้ว
เมื่อมันถึงเวลาแล้ว การที่เราได้ยืนอยู่ในพื้นที่ของเรานั้นเป็นประโยชน์แล้ว เราต้องเลือกว่าจะเอาจิตใจของเราไปผูกติดกับเค้ามั้ย ถ้าไม่คิดมันก็จบ มันไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยาก ส่วนตัวเค้าจะเอาตัวเองมาผูกกับเราด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ก็เรื่องของเค้า ตอนนี้เราหลุดพ้นแล้ว เพราะเราเห็นธรรมแล้ว เห็นแล้วนี่ว่าโลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยงเลย
มองและจดจ่อแค่อนาคตของลูกก็เพียงพอ แล้วเดินหน้าทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์กับลูกจริงๆก็พอ ทำเท่าที่ทำได้นะ ใช้เหตุผลไม่ใช้อารมณ์เข้าข้างตัวเอง ลองมองเค้าสิ เวรกรรมอะไรเค้าถึงต้องลงไปเกลือกกลั้วกับกองกรรมกองนั้น น่าสังเวชใจแท้ เค้ามีกรรมของเค้านะ เค้าทำกรรมร่วมกันมา มันกำหนดเอาไว้แล้ว กรรมมันหอมหวานเหลือเกิน กรรมมันชักนำำเค้าสองคนให้สนใจกัน เค้ามาสอนธรรมให้เรานะ เราเองยังลิขิตชีวิตตัวเองไม่ได้เลย เค้าเองก็อาจไม่รู้ตัวหรอกว่าตกอยู่ในห้วงกรรม เค้าบอกว่ารักเรา และบอกไม่รักคนนั้น แต่การกระทำแตกต่าง นี่ก็กรรมนะ กรรมที่หลอกความรู้สึกตัวเอง ก็ไม่ต้องไปใส่ใจ เพราะนั่นเวรกรรมของเค้า
เราก็ยังอยู่ที่เดิมกับลูกของเรา ถ้าวันนี้มันยังดีอยู่ ก็เพียงมีสติกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น วางแผนสำหรับอนาคตที่จะเกิดขึ้น เพราะถ้าวันข้างหน้ามันไม่เป็ฯเช่นนี้แล้ว ลูกของเราต้องไม่เดือดร้อน
ก็แค่มีชีวิตร่วมกันในบ้านเดียวกัน ความผูกพันธ์ใดๆที่เคยเกิดขึ้น มันก็เป็นแค่อดีตทั้งนั้น มันผ่านมาแล้ว ถ้าตอนนี้มันไม่ใช่ก็ต้องรับรู้เช่นนั้น แค่รู้ ไม่ได้ให้ทุกข์ ดูสิ เค้าเป็นใคร?? ไม่ได้มีอะไรผูกติดกันเลย ถ้าเค้ายังดีกับเรา ก็จงดีกับเค้า แต่ให้มีสติ ณ วันที่เค้าหมดบุญ กรรมจะตามหาเค้าเอง ไม่ใช่เรื่องของเราแล้ว
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 299
วันที่เขียน
2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 13:25:40
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร