ลูกที่ไม่รักแม่

รายละเอียด

ดิฉันอยู่กับลูกสาวอายุ19ปี แต่เค้าไม่เคยเคารพหรือนับถือผู้เป็นแม่เลย การพูดการจาก้าวร้าวอารมณ์ฉุนเฉียวกับแม่ตลอดมา เป็นแบบนี้ทุกวัน ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเลี้ยงลูกมาจนบัดนี้เค้าจะสนองดิฉันขนาดนี้ กับเพื่อนกับแฟนที่มาติดพันเค้าไม่แสดงอาการอย่างนี้เลย 19ปีไม่คิดจะช่วยงานบ้านงานช่อง ดิฉันทำมาตลอดเค้ามีแต่นอนๆๆตื่นมาก็จิกหาอาหารที่แม่ แล้วก็ออกไปเริงร่ากับคนอื่นพอมีเรื่องก็มาลงที่แม่ขอความช่วยเหลือ เค้าคงเห็นแม่เป็นควายคอยจิกใช้งานแต่ดิฉันก็ทำเพราะมันเป็นบ้านของดิฉัน เค้ามีรายได้จากการขายของๆเขา ดิฉันไปช่วยลูกทุกครั้งเพราะตอนนี้ดิฉันไม่ได้ขายของแล้ว ยกของหนักไม่ได้เป็นกระดูกกดทับที่หลัง แต่ลูกไม่เคยซื้ออะไรให้แม่กินเลยดิฉันหิวก็ต้องเดินออกไปซื้อกินเอง แถมยังต้องซื้อกับข้าวเข้าบ้านทุกวันอีก กับผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตลูกดิฉันทุกคนลูกจะเอาใจใส่กับชายผู้นั้น แต่สำหรับผู้เป็นแม่อย่างฉันสิเค้าไม่เหลียวแลแบบนั้นบ้างเลย ป่วยก็ไม่สนใจไม่ดูแลดิฉันกลุ้มใจมากและก็เครียดตลอดมา ( ลืมบอกไปอายุฉัน45ปีค่ะ เคยปรึกษาเรื่องสามีกับพระอาจารย์แล้ว )

ความต้องการ

ุอยากให้ชีวิตเป็นสุขบ้าง ทำไมคนอื่นเค้ามีลูกเต้าหวงไย ไม่รู้ว่าฉันทำผิดอะไรชีวิตฉันถึงเป็นแบบนี้

ชื่อผู้ถาม

อุมา

วันที่เขียน

22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 22:38:06

จำนวนคนเข้าดู

1367

คำตอบที่ 1

ก็น่าเห็นใจอยู่ นี่แหละคือชีวิตมนุษย์ล่ะ 
มันจะให้เป็นแบบที่เราต้องการคงไม่ได้
แม้กระทั่งลูกที่เราให้กำเนิดมา บางคนก็ใช่ว่าจะได้อย่างที่ใจต้องการ

อย่าไปคาดหวังว่า ใครจะพูดจาดีพูดจาเพราะ ๆ กับเรา ช่างเขาเถอะ นิสัยใครนิสัยมัน บุญใครกรรมมัน
เราเลี้ยงเขาจนโตจนทำงานได้แล้ว เขาต้องฉลาดรู้ได้เองบ้าง แม่คือบุรพการีเหนือเกล้า อยู่ในฐานะเคารพสูงสุดยิ่งกว่าใครของลูก
อย่าไปคาดหวังอีกเช่นกันว่า ลูกจะดูแลเรา ลูกจะหาอะไรให้เรากิน เราทำของเราได้ ทำเองทุกอย่างไปเถอะ ไม่ต้องไปตัดพ้อต่อว่า ไม่ต้องไปน้อยอกน้อยใจ อย่าไปคิดว่าเราสำคัญอย่างนั้นอย่างนี้ ส่วนลูกนั้น เราจะจัดหารช่วยเขาก็ทำต่อไป แต่หากไม่สบายไม่ไหวก็บอกเขาว่า แม่ไม่สบาย ทำไม่ไหว ให้เขาจัดกากินเองบ้าง น่าสงสัยว่า คงจะตามใจมาจนชิน ลูกก็เลยกลายเป็นคุณนาย ส่วนคุณเองก็เป็นคุณแจ๋ว

ไม่ควรเครียด ไม่ควรกลุ้มใจกับเรื่องแบบนี้ ใครทำแบบใด ก็ได้รับผลแบบนั้น
ลูกก็คือคนอื่นนะ เราตายไปลูกก็ช่วยอะไรเราไม่ได้ แต่จิตที่เศร้าหมองของเรานี่ิสิ จะทำให้เราทุกข์ทรมานไปนาน
จิตที่เศร้าหมองขุนมัวด้วยความโกรธ เคือง น้อยใจ จะทำให้เราไปเกิดในภพภูมิที่ไม่ดี
 
ไม่ผูกใจเจ็บ ไม่ต้องไปเคือง อะไรที่ไม่ได้อย่างที่เราคิดเราต้องการก็ช่างมัน เราก็อายุขนาดนี้แล้ว 
เย็นร้อนอ่อนแข็ง อร่อยไม่อร่อยก็ได้พบเจอมาหมดแล้ว
จงยิ้มและคอยให้กำลังใจลูก ตั้งความปรารถนาอธิษฐานให้เขามีชีวิตที่งดงามประสบความสำเร็จ
ออกห่างเขาได้บ้างก็ดี เพื่อให้เขาฝึกหัดจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง อย่าไปจ้ำจี้จำไช
ดูแลสุขภาพเราให้ดี ดูแลจิตใจเราให้ดีดีกว่า

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 09:33:05