มีส่วนทำให้ธุระกิจของคนที่เป็นอาจารย์เจ๊ง

รายละเอียด

งานเหลือเวลาไม่มาก จะถึงกำหนดส่ง เลยเข้าไปช่วยเพื่อน ซึ่งพวกเราที่รับงานนี้มามีงานประจำอยู่แล้วทุกคน ประสบการณ์ทำงานได้ประมาณ 1 หนึ่งปีทั้งนั้น งานที่รับมา ไม่รู้รายละเอียดมามากนัก (ลูกค้าคิดว่าคนที่รับงานคือพนักงานประจำของบริษัทอาจารย์) พอพวกเราทำไปก็ไม่เข้าใจระบบๆ ถามลูกค้าแล้วก็ไม่ใช่ ทำไปก็ถูก ระบบก็ซับซ้อน ไม่มีใครมีความรู้เกี่ยวกับอสังหากันซักคน จนท้อกันทุกคน เลยหายกันไปทีละคน ตอนนี้โดนอาจารย์ด่า ตราหน้ากันถ้วนหน้า ว่าทำให้บริษัทอาจารย์ต้องเสียค่าปรับมหาศาล อาจารย์อาจจะปิดบริษัท เสียใจและเครียดมาก หาทางออกไม่เจอ ความรู้สึกผิดนี้ต้องติดอยู่ในใจไปจนตายหรอ ตอนนี้เครียดมากๆ ไม่กล้าไปเจออาจารย์เลย เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตเลย เพิ่งเจอกับปัญหาหนักๆเป็นครั้งแรก กินไม่ได้นอนไม่หลับ ยอมรับว่าผิดมหันต์ รู้ตัวว่าแก้ตัวไปก็เท่านั้น แก้ไขอะไรก็ไม่ได้แล้ว ชีวิตจริงพลาดแล้วพลาดเลย เพิ่งรู้ซึ้ง T T

ความต้องการ

พวกเราควรทำอย่างไร ทำยังไงถึงจะแก้ปัญหาให้ทุกฝ่าย จบกันด้วยดี

ชื่อผู้ถาม

abcdefg

วันที่เขียน

23 สิงหาคม พ.ศ. 2556 13:06:07

จำนวนคนเข้าดู

1427

คำตอบที่ 1

อย่าหนี อย่าหลบหน้าอาจารย์ เราผิด เราต้องยอมรับ พร้อมจะไปช่วยอาจารย์ เราไม่มีเงิน ก็ใช้แรงกายแรงใจแรงสมองช่วย บอกอาจารย์ไป เราไม่มีเงิน แต่จะมาช่วย แม้ไม่มีค่าจ้างก็ช่าง เข้าไปหาอาจารย์ใหม่ ขอโทษ ขอขมา เราผู้น้อย ด้อยประสบการณ์ เรื่องแค่นี้ อย่าหนีหาย อย่าหนีหน้า คนอื่นหายไปก็ช่าง แต่เราต้องไม่หนี รวมทีมใหม่ มาช่วยอาจารย์แก้ปัญหานี้ อย่างน้อยก็ช่วยลดค่าปรับก็ยังดี ตั้งโจทย์ใหม่ นับหนึ่งใหม่ ตั้งทีมให้ดี แบ่งงานกันให้ลงตัว ไม่มีใครเก่งกว่าใครหรอก แต่หลายคนเก่ง ๆ จะทำให้งานจบเร็วและมีประสิทธิภาพ Requirement ลูกค้าคืออะไรกันแน่ ทำ check list แล้วไล่เช็คสอบถามกับลูกค้าทีละข้อ ๆ ออกแบบระบบลงกระดาษให้เขาดูง่าย ๆ ก่อน แล้วถามการทำงานทีละ step ให้เขาเซ็นรับรองว่า ระบบเป็นอย่างนี้นะ เมื่อเข้าใจร่วมกันเป็นอย่างดีแล้ว ค่อยลุยลงมือทำ จิ๊บจ๊อยน่า แค่นี้ ไม่มีใครหรอกไม่ทำผิดพลาด ตั้งใจใหม่ สู้กับมัน อย่าหนีหน้า อย่าถอย อย่าท้อ

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

23 สิงหาคม พ.ศ. 2556 13:13:58

คำตอบที่ 2

มันเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยจริงๆหรอคะ ถ้าอาจารย์ไม่ยอมละ ถ้าอาจารย์เกลียดเราละ เราจะทำอย่างไร

ชื่อผู้ตอบ

abcdefg

วันที่เขียน

23 สิงหาคม พ.ศ. 2556 17:52:58

คำตอบที่ 3

เกลียดก็ช่าง อย่าไปห่วงเรื่องรักเรื่องเกลียด แต่เรามีใจอาสามาช่วยแก้ปัญหา เว้นแต่อาจารย์ไม่ให้ช่วยแล้ว นั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง อย่าคิดเอง เออเอง สรุปเอง ไปลุยดูก่อน ไปหาอาจารย์ก่อน คุยให้อาจารย์เข้าใจก่อน คนเรานั้น ยามทุกข์ ยามเจอปัญหายาก ๆ เพื่อนหนีหายไป ญาติก็หายไปหมด ลูกน้องก็หายไปหมด ลูกศิษย์ลูกหาก็หายไปหมด มันจะรู้สึกอย่างไร ยิ่งอาจารย์อยู่ในภาวะลำบาก เราต้องยิ่งไปใกล้ชิดและคอยช่วยเหลือ อย่าให้อาจารย์รู้สึกว่า ถูกทอดทิ้งสิ แค่นี้ เราต้องทำได้ ต้องปลุกใจตัวเองให้ได้

ชื่อผู้ตอบ

อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99

วันที่เขียน

23 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19:43:51

คำตอบที่ 4

ขอบคุณมากๆค่ะ ท่านอาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99 หนูรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาก ขอบคุณจริงๆค่ะ

ชื่อผู้ตอบ

abcdefg

วันที่เขียน

23 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21:14:34