ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

กลัวท้อง ...เครียดมาก
รายละเอียด
สวัสดีค่ะ ดิฉันเครียดหนักมากในระยะสิบวันมานี้ เพราะฉันมีอะไรกับแฟน แล้วแฟนหลั่งในถุง พอจะเอาถุงออกมันเกิดหลุดอยู่ข้างใน ดิฉันเอามือคว้านออกมาแต่กลัวหกใน เลยกินยาคุมฉุกเฉินไปของเช้าอีกวัน จนเดี๋ยวนี้ได้ผ่านมาเป็นเวลา 10 วันแล้วประจำเดือนที่เกิดจากการกินยาคุมฉุกเฉินยังไม่มา มีแต่อาการข้างเคียงอื่นๆร่วม เป็นกังวลมาก เครียดมาก ไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจเพราะตอนนี้เรียนอยู่มหาลัยปี2 เรียนดีมาตลอด เป็นเด็กดีเชื่อฟังมาตลอด แต่พอได้มาอยู่อย่างอิสระในมหาลัยมันก็เกิดความอยากรู้อยากลอง แต่ก็เกิดพลาดเพราะจะใส่ถุงยางทุกครั้งแต่ครั้งนี้มันเกิดหลุด เครียดมาตั้งแต่สิบวันที่แล้วร้องไห้ทุกวัน กลัวไปหมดทุกอย่าง เก็บเงียบไม่บอก ไม่ปรึกษาใครเลย กดดันมาก ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร กลัวปาบ เพราะดิฉันศรัทธาพระพุธศาสนามาก กลัวพ่อแม่จะรับไม่ได้จะไม่ให้อภัย กลัวถูกนินทาจากเพื่อนบ้าน พ่อแม่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน สำนึกจริงๆสำนึกแล้วค่ะTT ได้เจอกับตัวเอง ไม่อยากให้มีเรื่องอื้อฉาวเลย
ความต้องการ
ดิฉันอยากได้กำลังใจ ไม่อยากเครียด ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง ดิฉันเกิดมาพร้อมกับความหวังของทุกคน ดิฉันจึงเป็นเด็กดีอยู่ในกรอบตลอดมาเห็นโลกสวยๆ คนดีๆเยอะ พอมาเจอกับตัวเองแล้วมันคือประสบการณ์ที่แสนสาหัสมาก กลัวทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นค่ะ
ชื่อผู้ถาม
ความหวังของพ่อแม่
วันที่เขียน
22 สิงหาคม พ.ศ. 2556 17:38:31
จำนวนคนเข้าดู
2909

คำตอบ

คำตอบที่ 1
อย่ากังวลเกินไป มันอาจไม่ได้ปฏิสนธิกันง่ายขนาดนั้นหรอก ลองนับดูดีหรือยังว่า ก่อนหน้านี้ประจำเดือนเรามาวันไหน การเครียดมาก วิตกกังวลมาก ก็อาจทำให้ประจำเดือนมาผิดวันได้เหมือนกัน แต่ถ้าท้องขึ้นมาจริง ๆ เราก็ต้องมองในแง่ดีไว้ เราอยู่ในวัยเจริญพันธุ์ เมื่อเชื้อดี ไข่ดี จึงท้อง ไม่ใช่จะเกิดกันได้ง่าย ๆ อาย... เราจะไปอายใคร ในเมื่อชายหญิงนอนร่วมกัน มันก็มีโอกาสท้องกันทั้งนั้น มันเป็นเรื่องปกติธรรมดา แล้วทำไมเวลาสองคนนอนด้วยกันไม่รู้สึกอายบ้างล่ะ ถ้างั้น ยังเรียนหนังสืออยู่... ไม่เกี่ยวกัน ถ้าท้องก็ลาไปคลอด แล้วก็สามารถมาเรียนต่อได้ หรือย้ายสถาบันก็ยังได้ กลัวพ่อแม่ขายหน้า... ไม่มีอะไรหรอก ไม่ได้ขายอะไรเลย ก็แค่เขามีหลาน ชาวบ้านเขาจะนินทาจะว่าอะไรก็ช่างเขาเถอะ เมื่อเรื่องมันเกิดแล้ว จะทำอย่างไรได้ คนเรานั้นจะเป็นคนดี เป็นเด็กดีขนาดไหน มันก็มีวันทำผิดได้ทั้งนั้น พลาดกันได้ทุกคน ไม่ใช่เรื่องแปลก เรียนดีเรียนไม่ดีไม่เกี่ยวกันหรอก อย่าไปยึดติดว่าตัวเรานั้นดี ให้คิดว่า เราพยายามจะดูแลตัวเราให้ดีที่สุดแล้วกัน แต่มันก็พลาดได้ ไม่ใช่ว่าจะไม่ผิดพลาดเลย ถ้าผิดพลาดแล้ว ต้องทำอย่างไร ก็ต้องเปิดใจยอมรับความจริงสิ ยอมรับผลของการกระทำของเรา ไม่กลบเกลื่อน ไม่ต้องสร้างละครหลอกใคร ๆ แม้กระทั่งตัวเอง คราวนี้ จะได้เห็นของจริง... แฟนของหนู รักหนูจริงไหม ? เขาจะปฏิบัติตัวอย่างไร หรือจะหนีเอาตัวรอด พ่อแม่จะห่วงหน้าตา มากกว่าชีวิตมนุษย์ด้วยกัน หนูเองจะสนใจหน้าตา มากกว่าชีวิตมนุษย์คนหนึ่งซึ่งเป็นลูกของตนเองหรือ? ถ้าท้อง ก็จูงมือแฟนไปขมาพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายและปรึกษาหารือกันว่า จะทำอย่างไรต่อไป กล้าทำ ก็ต้องกล้ารับ กล้าดูแลกันและกัน สติปัญญาเราก็มี เรื่องแค่นี้ ผ่านไปได้ไม่ยาก อย่าให้ความอาย อย่าให้ความกลัวขายหน้า ต้องทำให้หนูไปทำบาปหนัก คือฆ่าเด็ก เอาเด็กออกเลย สองคนต้องหาทางช่วยกันเลี้ยงดูประคับประคองเขาให้ดีที่สุด อย่าไปคิดว่า เขาคือมารหัวขน อย่าไปคิดว่า เขาคือตัวเฮงซวย อย่าไปคิดว่า อนาคตเราล่มจมเพราะเขา ทั้งหมดทุกอย่างหนูกับเแฟนเป็นคนสร้างทำขึ้นมาเอง เลิกเครียด เลิกกังวลเสีย อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด ต้องยอมรับมัน ยิ้มรับมัน จะเสียงด่า เสียงนินทา เสียงสรรเสริญเยินยอ เราต้องยอมรับมันให้ได้ เมื่อเราอยู่กับความเป็นจริง ไม่สร้างฟอร์ม ไม่สร้างละครตบตาใครแล้ว ไม่ต้องอวดใคร ไม่ต้องประจานใคร ความเครียดจะน้อยลง คนเราอายุไม่เกิน 100 ปีก็จากลาโลกนี้แล้ว ระหว่างนี้ สิ่งสำคัญที่สุดคือ อย่าพลาดไปทำบาปกรรมหนัก เช่น การฆ่าชีวิตคนอื่น ฆ่าตัวเอง ฯลฯ แบบนี้ ถือเป็นกรรมหนักที่สุด เราต้องไม่พลาด ให้หนูคิดว่า ชีวิตเราจะจนก็ช่าง รวยช้าก็ช่าง เรียนจบช้าก็ช่าง เรียนจบเกรดไม่สูงก็ช่าง แต่เราจะไม่ทำบาปกรรมหนักคือการฆ่าชีวิตคนอื่น ฆ่าตัวเอง ฯลฯ แบบนี้เราจะไม่พลาดไปทำเป็นอันขาด ไหว้พระสวดมนต์ เจริญภาวนาก่อนนอน และแผ่เมตตาจะทำให้เรานอนหลับและตื่นเป็นสุข whatever will be, will be
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
22 สิงหาคม พ.ศ. 2556 20:53:13
คำตอบที่ 2
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ มีกำลังใจขึ้นเยอะ แฟนหนูอยู่กับหนูตลอด ยังดีที่เขาไม่เห็นแก่ตัว ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ มีกำลังใจขึ้นมากค่ะ ช่วงนี้ดิฉันทำบุญบ่อยๆจิตใจสงบขึ้นค่ะ เมื่อวานแฟนเป็นห่วงมากเลยซื้อที่ตรวจครรภ์มาให้ เช้าวันนี้เลยตรวจดู ผลคือไม่ท้องค่ะขึ้นขีดเดียว แต่ยังไม่มั่นใจ100% รอประจำเดือนอยู่ค่ะแล้วจะตรวจอีกที ดิฉันจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกค่ะถือเป็นบทเรียนสำคัญจริงๆ ขอบคุณทุกสิ่งดีๆ ขอบคุณสำหรับคำปรึกษาค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ :")
ชื่อผู้ตอบ
ความหวังของพ่อแม่
วันที่เขียน
23 สิงหาคม พ.ศ. 2556 09:35:38
ทั้งหมด 2 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร