ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

ควรจะรอหรืควรจะลืม
รายละเอียด
เราเจอกันและตัดสินใจแต่งงานกันภายในเวลาไม่กี่เดือนเพราะเรามีจุดหมายเดียวกันคือเราอยากมีครอบครัมที่อบอุ่นสร้างฐานะอยากมีลูกอยากมีอนาคตตอนปลายที่สงบอบอุ่นและเราต่างก็อายุเลยเลขสามกันแล้วเขาไม่มีอะไรติดตัวมาเลยแต่ฉันมีทุกอย่างเขามาอยู่ที่บ้านฉันและเรียกทั้งหมดว่าของเราฉันยินดีฉันเต็มใจและทำได้ทุกอย่างสละได้ทุกอย่างเพื่อคำว่าครอบครัวของเราแต่ในบางทีฉันรู้สึกว่าเขายังไม่โตทั้งๆที่เลยสามสิบมาแล้วการใช้เงินยังฟุ่มเฟือยไม่ค่อยมีการวางแผนมีแต่ความฝันไม่ค่อยอดทนอดกลั้นไม่ค่อยยอมใครเอาอารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่แต่ฉันยินดีที่จะเป็นกันชนให้ในทุกๆเรื่องเพื่อครอบครัวของเราแต่เราก็มีความสุขยังสนุกกับชีวิตคู่จนวันหนึ่งฉันตัดสินใจลาออกจากงานและเกิดตั้งท้องงานเขาไม่เวิร์คมีปัญหามีตลอดเขาทำรับเหมาปัญหารุมเข้ามาเงินหมดลูกค้ากดดันลูกน้องหนีหายเขาเครียดเขาหนีปัญหาเก็บตัวไม่เข้าไปชนปัญหาปล่อยฉันรับหน้าตลอดตอนท้องสี่เดือนฉันต้องออกไปหน้างานเก็บงานทาสีทาเล็กเกอร์อ้อนวอนช่างต่อรองกับเจ้าของบ้านขอร้องเขาให้ไปช่วยเขาตะเพิดขึ้นเสียงใส่ฉัน ฉันท้องฉันท้อฉันร้องไห้ทำไมเขาช่างใจร้ายเขารักฉันไหมเขารักลูกไหมเราเช่าอาคารอยู่ในตัวเมืองตื่นเช้ามาฉันหิวฉันรอเมื่อไหร่เขาจะตื่นจะพาฉันกับลูกในท้องไปกินข้าว สิบโมงก็แล้วสิบเอ็ดโมงก็แล้วฉันชวนเขา เขาบอกว่าเธอก็ไปอย่ามารอฉัน ฉันต้องแบกท้องออกไปหาข้าวกินทั้งขมขื่นทำไม่สามีฉันเขาทำแบบนี้ จนเราหมดเงินจนต้องกลับบ้านเขาก็หางานไม่ได้หรือเขาไม่พยายาม ทำไมเขาไม่พยายามให้มากกว่านี้ฉันท้องใกล้คลอดต้องช่วยญาติทำงานติดต่อลูกค้าออกไปข้างนอก ฉันต้องทำเพราะเราไม่มีกิน จะให้ขอแม่ก็แสนทุเรศ ฉันถามเรื่องเงินเรื่องค่าผ่อนรถ เขาบอกอย่าโยนภาระอันนี้ให้เขา ทำไมเขาพูดแบบนั้นละ ฉันยังคงต้องทำงานออกไปพบลูกค้าเขานั่งเล่นเกมส์เราต้องดูแลเขาทุกอย่างจนเราใกล้คลอดเราถามเรื่องเงินเขาโกรธเรามากเขาบอกจะถามทำไมรู้อยู่ว่าไม่มีเงินอยากจะให้เขาไปอยู่ที่อื่นไหมเขาขว้างจานข้าวกระเด็นทั้งบ้านทำร้ายจิตใจเรามากเราท้องอยู่นะ ตั้งแต่เราท้องเขาไม่เคยแตะต้องเราเลยไม่เคยกอดไม่เคยมาจับท้องไม่มาพูดกับลูก เขาบอก เธออ้วนไม่ชอบ จนเราคลอด สองเดือนเราหางานทำ เราคิดว่าเราจะไม่สนใจเขาอีกแล้วแต่เรายังทำทุกอย่างเหมือนที่เราเคยทำ เขาเริ่มทำงานเริ่มมีเงิน เขาเริ่มแต่งตัว ตอนแรกยังพาเราและลูกไปเทียววันหยุด พอมาพักหลังงานเขาเริ่มสะดุดเขาออกไปเจอเพื่อนเก่าๆกลับดึกไม่สนใจเรากับลูกเลยเราเหงาเราท้อเมื่อไหร่เขาจะกลับมาสนใจมารักลูกมารักครอบครัวเราอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นไม่ใช่แบบนี้ เราทำงานเลี้ยงดูตัวเองเลี้ยงลูกผ่อนรถจ่ายทุกอย่างในบ้านเราไม่เคยปริปากเรายินดี เรารู้งานเขาไม่แน่นอน จนเขายังกลับดึกเราทนไม่ไหวถาม เขาบอกว่าเธอดูไม่ออกเหรอว่านานแค่ไหนแล้วที่เราไม่มีอะไรกันเขาบอกใจเขาเปลี่ยนไปแล้วเขาไม่ได้รู้สึกแบบหนุ่มรักสาวกับเราอีกแล้วเราชอกช้ำมาก เราพยายามถามว่าเขามีใครไหม เขาบอกยังแต่เคยมีอะไรกะใครมาแล้ว เขาบอกไม่สามารถฝืนมีอะไรกับเราได้อีกแล้วเขาออกไปอยู่กับเพื่อนในตัวเมืองบอกว่าไม่ค่อยมีเงินเติมน้ำมันขับรถกลับบ้าน จนเรารู้ว่าเขาทำตัวโสดจีบใครต่อใครเที่ยวเตร่ตามผับตามบาร์เราบอกว่าให้เลิกกันเถอะแล้วเราก็เห็นว่าเขามีคนอื่นเราเลยให้เขาออกไปจากบ้านเราเขาบอกยังอยากอยู่กับลูกไม่อยากเลิกกับเราแต่จะไปมีคนอื่นข้างนอกเราบอกไม่ยอมเราเลิกกันเลยเพราะเราดูแลตัวเองทุกอย่างอย่ามาอยู่เพียงเพื่อให้ลูกเรียกว่าพ่อเลยเราไม่ต้องการเราดูแลลูกได้เหมือนที่เราทำมาตลอดตั้งแต่ท้องจนตอนนี้ลูกเจ็ดเดือน เราอยู่กันมาหนึ่งปีก่อนท้องทุกอย่างดูดีหมดเราไปกันได้ทุกที่ไม่เคยห่างกันเลยเรื่องเซ็กก็ไม่เคยมีปัญหา แต่พอเวลาผ่านไปเรา้ท้องเราอ้วนขึ้นเขากลับรังเกลียดเราที่เราอ้วนไม่เคยเข้าใกล้ไม่เคยสนใจเหมือนที่สามีควรจะทำกับภรรยาแถมเขายังใจร้ายกับเราอีก จนมาถึงวันนี้เขาบอกไม่อยากมีอะไรกับเราอีกแล้วและไม่สามารถฝืนมันได้ด้วยแต่เขาสามารถไปมีอะไรกับใครๆข้างนอกได้ เขาเคยบอกกับเราเสมอเมื่อตอนแรกๆคบเขาบอกว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงที่ทำให้เขาอยากเซ็กด้วยแต่เราเป็นคนที่เขารักจึงมีอะไรด้วย แล้ววันนี้หมายความว่าอย่างไรทั้งๆที่เขาบอกว่ารักเราแต่ในอีกแบบที่ไม่ใช่หนุ่มสาวรักกัน แล้วมันคืออะไรทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เขาบอกว่าไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมแต่ไม่สามารถบังคับตัวเองให้มามีอะไรกับเราไม่ได้อีกแล้ว เราจึงบอกให้เขาไปให้ไกลจากชีวิตเราลูกก็ไม่ต้องมาทำเป็นรักเพราะตั้งแต่ตั้งท้องเขาไม่เคยจะใส่ใจแถมยังทำร้ายจิตใจ เราเลยไล่เขาออกไปจากบ้านเรา เขาโกรธว่าดูถูกเหยียดหยามเขาเราไม่ได้เหยียดหยามเราแค่อยากให้เขาสำนึกว่าเราทำดีกับเขามากแค่ไหน ทำไมเขามาทำแบบนี้ อยากให้เขาสำนึกว่าเขาคิดผิดและกลับมาเป็นครอบครัวกันเหมือนเดิมทั้งๆที่รู้ว่าเขานิสัยแย่มากๆ เราไม่ผิดใช่มั้ยที่เราเลือกให้เขาออกไปจากชีวิตเรา ลูกคงไม่โทษแม่นะที่แม่ตัดสินใจแบบนี้
ความต้องการ
ทำไมคนเราเปลี่ยนใจได้ง่ายดายจังเลย มันมีด้วยเหรอคนในโลกนี้ที่รังเกลียดเมียเวลาตั้งท้องจนหมดอารมณ์เซ็กไปเลยเราเห็นเพื่อนเราไม่ได้หน้าตาดีแบบเรานะสามียังไม่รังเกลียดเขาเลย เขาจะกลับมาหาเรากับลูกไหม ถ้าเขากลับมาเราจะยังให้เขามาอยู่ด้วยกันอีกไหมแต่เขานิสัยแย่มากๆ เราไม่อยากให้ลูกไม่มีพ่อ เราจะทำไงดี แต่เรารู้ว่าสันดานแย่ๆของเขายังไงก็รักษาไม่หายแต่เราแค่ไม่อยากให้บ้านแตก อยากให้ลูกมีพ่อที่ไม่ใช่พ่อเลี้ยง เราควรทำไงดี
ชื่อผู้ถาม
ดาว
วันที่เขียน
16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 01:50:55
จำนวนคนเข้าดู
1993

คำตอบ

คำตอบที่ 1
ทางเลือกชีวิตของคนเรา มักจะมีข้อจำกัดเสมอ เราอยากได้สิ่งดี ๆ หลาย ๆ สิ่งพร้อมกัน ซึ่งบางทีมันเป็นไปไม่ได้ อยากให้เขามาอยู่กับเราเพื่อเป็นครอบครัวครบถ้วน พ่อแม่ลูก แต่คุณก็ต้องยอมรับในสิ่งไม่ดีของเขาเหมือนเช่นที่ผ่าน ๆ มา อาจจะลองดูก็ได้ ลองให้โอกาสเขาอีกสักครั้งดูสัก 1 ปี ลองดูว่าเขาจะเป็นสามีที่ดีในแบบที่คุณต้องการได้ไหม เขาจะเป็นพ่อที่ดีของลูกได้ไหม ถ้าไม่ได้ คุณจะแก้ปัญหาอย่างไร และระหว่างทดสอบ 1 ปีนี้ เขาไปก่อหนี้อื่น ๆ เพิ่มขึ้นให้คุณอีก คุณจะเตรียมแก้ไขอย่างไร ระหว่างทดสอบ 1 ปีนี้ เขามีผู้หญิงใหม่ ๆ อีก คุณจะเตรียมการอย่างไร บางคนรู้จักพอรู้จักหยุด เขาก็ยินดีและพอใจกับภรรยาของตนเองได้ แม้ว่ารูปร่างหน้าตาภรรยาจะเปลี่ยนไปแค่ไหนก็ตาม แต่บางคน เขายังไม่รู้จักพอ ไม่รู้จักหยุด ต่อให้ได้ภรรยาเป็นสาวงามขนาดไหนเขาก็ไม่หยุด ถ้าเขามีได้ เขาก็จะมีไปได้เรื่อย ๆ เรื่องนี้ ไม่เกี่ยวกับความสวย ความน่ารักหรือรูปร่างของเรา มันเป็นเรื่องจิตใจของเขามากกว่าว่า รู้จักหยุด รู้จักพอ รู้จักปล่อยได้ไหม เอากระดาษ ปากกามาจดลงสมุดดู ถ้าอยู่ร่วมกันต่อไป จะมีสิ่งเสีย ๆ หาย ๆ อะไรบ้างจากเขา และเราจะแก้อย่างไร ถ้าอยู่ร่วมกันต่อไป จะมีสิ่งดี ๆ งาม ๆ อะไรบ้างจากเขา และเราจะส่งเสริมอย่างไร เทียบเคียงดูให้ละเอียด ไตร่ตรองดูให้ดี ชีวิตเป็นของเรา เลือกเองว่าจะไปสวรรค์หรือนรก ถ้าเราให้โอกาสเขาเต็มที่แล้ว แต่เขาก็ยังไม่ปรับเปลี่ยนตัวเอง ก็ไม่ใช่ความผิดอะไรของคุณที่จะเลือกอีกเส้นทางหนึ่งที่ไม่มีเขา ถ้าคุณเข้มแข็งพอ มีความอดทนสูงพอ คุณก็สามารถอยู่ได้ เลี้ยงลูกได้ ไม่ต้องเป็นห่วง เหมือนชีิวิตผู้หญิงยุคใหม่จำนวนมากที่อยู่เลี้ยงลูกเพียงลำพัง ซึ่งเขาก็ทำได้ดีไม่แพ้ครอบครัวที่มีพ่อแม่ลูกพร้อม อย่าอายใคร เรื่องแบบนี้มีกันแทบทุกชุมชน มีแต่งกันได้ ก็มีเลิกลาหย่าร้างกันได้ อย่าไปสนใจและวิตกกับเสียงนินทาซุบซิบของใคร ๆ เราต้องมั่นใจว่า สิ่งที่เราทำนี้ เราเลือกและทำอย่างดีที่สุดเพื่อเราและลูกของเรา แม้ว่าจะมีข้อจำกัดเยอะแยะมากมายก็ตาม สาธุ ขอให้ผ่านอุปสรรคชีวิตนี้ไปได้ด้วยดี มีความสุข มีความสำเร็จตลอดไป
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 13:39:10
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร