ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

รู้ได้เฉพาะตน รู้อย่างไร
รายละเอียด
ผมสับสน คำว่ารู้ได้เฉพาะตน นั้นคือรู้อย่างไร ผมรู้เห้นกิเลสที่เกิดขึ้น เห็นโกรธ เห็นอยาก เห็นความเห็นแก่ตัว เห็นความทุกข์ในใจ เห็นความทุกข์จากเวทนา เห็นความทุกข์จากการมีตัวตน แต่การเห็นนั้นใช้เวลาในการดับ อาจนานดับปีซึ่งจะเห็นการเกิดซ้ำๆ ซ้ำๆ ดูจนมันดับไปเอง ผมสงสัยว่า ทำไมอารมวิปัสนาในการละสัญญาณและวิญญาณนั้นนั้น เป็นแนวทางที่ถูกต้องหรือไม่ครับ โดยที่ไม่ต้องเข้าฌาน
ความต้องการ
การละสัญญาณและวิญญาณนั้น โดยที่ไม่ต้องเข้าฌาน เป็นแนวทางที่ถูกต้องหรือไม่ครับ เป็นสมาถะ หรือ วิปัจสนาครับ
ชื่อผู้ถาม
วี
วันที่เขียน
7 สิงหาคม พ.ศ. 2561 14:01:08
จำนวนคนเข้าดู
667

คำตอบ

คำตอบที่ 1
การรู้เฉพาะตน ก็เหมือนการสัมผัสรสชาติอาหารนั่นแหละ ถ้าคนที่ไม่เคยมาก่อน คนอื่นพูดว่า เค็ม ก็ไม่รู้หรอกว่า เค็มเป็นอย่างไร แต่เมื่อเกลือถูกลิ้น นั่นแหละจึงรู้ว่า อันนี้เขาเรียกกันว่า เค็ม เราเข้าใจ สัญญาณ (สัญญา ?) กับ วิญญาณ ว่าเป็นอย่างไร เราเข้าใจ ฌาน ว่า คืออะไร ทำอย่างไร เราเข้าใจ สมถะ วิปัสสนา ว่าคืออย่างไร ความเข้าใจของเราถูกต้องหรือไม่ นี่คือสิ่งที่เราจะต้องศึกษา
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
8 สิงหาคม พ.ศ. 2561 00:32:08
ทั้งหมด 1 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร