ปรึกษาปัญหาชีวิต (สำหรับเจ้าของกระทู้)

สับสนอึดอัดอยากหนีไปไกลๆ
รายละเอียด
สวัสดีค่ะชื่อ โฟมค่ะ ตอนนี้อายุ21ปี ปัญหาที่อยากได้คำปรึกษาและทางออกก็คือ เรื่องมีอยู่ว่า หนูเป็นลูกคนเล็กของบ้านพี่สาวยังเรียนไม่จบบ้านไม่ค่อยมีเงินค่ะ ฐานะเรียกว่าปานกลางหรือเปล่าไม่แน่ใจ พ่อกับแม่ทำงานหนักมาก พ่อเป็นช่างซ่อมเครื่องยนตร์เรือ ต้องอยู่กับแดดอบอ้าว เงินเดือนไม่แน่นอนเลยค่ะ ไม่รู้ว่าวันไหนจะได้หรือวันไหนจะไม่ได้ ส่วนแม่ขาบของรับจ้างทั่วไปค่ะ ช่วยป้าทำงานบางครั้งก็ต้องทำให้เค้าฟรีๆแถมต้องทนให้เค้าดูถูกทั้งที่ทำงานดี (คนดีไม่มีที่อยู่จริงๆ) ส่วนพี่สาวมีปัญหามากมายเลยค่ะ เรียนจะ6ปีแล้วยังไม่จบ พ่อแม่เครียดมาก วันๆไม่ทำอะไรเลย นอนตื่นเย็น ใช้พ่อแม่ซื้อข้าวให้ทุกวันไม่ยอมไปเรียน ติดสังคมและคนมีเงิน ไม่ได้ดั่งใจก็โกรธโมโหใส่แม่ หนูตอนนี้เรียนจบแล้ว ทำงานแล้วปันหาของหนูก็คือหนูอยากกลับบ้านมาก ไม่อยากทำงานไกลบ้านเลยเพราะเป็นห่วงพ่อแม่มาก สุขภาพท่านไม่ค่อยแข็งแรง แต่ไม่มีทางออกให้หนูเลย หนูคิดทุกวันว่าเงินไม่สำคัญกับหนูเลยต่อให้ได้เงินเยอะแค่ไหรแต่เราทำงานอย่างไม่มีความสุข สุขภาพจิตไม่ดีเลวตอนนี้ร้องไห้ทุกวัน พ่อแม่ก็ไม่มีเงิน ต้องผ่อนรถให้พี่ใช้ พึ่งออกรถมาใหม่ทั้งๆที่ตังไม่มี พี่ก็เอารถไปชนแล้ว ไหนจะเรื่องสุขภาพพ่อกับแม่ ถ้าหนูไม่ทำงานที่มีเงินเดือนดีๆจะเอาเงินที่ไหนไปดูแลครอบครัว หนูไม่รู้จะทำยังไงดีปรึกษาใครก็ได้แต่คำตอบเดิมๆ ชีวิตทำงานมันควรจะมีความสุขกับงานที่เราอยากทำแต่พอทำจริงๆแล้วรู้ว่ามันไม่ใช่ทางของเรา แต่เรายังมีภาระหน้าที่มีคำว่า ลูก มากั้นไว้อยู่หนูก็ไม่มีทางออกเลยค่ะ ช่วยหนูหน่อยนะคะ ช่วยหนูหาทางออกที
ความต้องการ
อยากหาทางออกให้ตัวเองโดยไม่เดือดร้อนคนอื่น
ชื่อผู้ถาม
หทัยชนก
วันที่เขียน
8 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 23:31:47
จำนวนคนเข้าดู
4120

คำตอบ

คำตอบที่ 1
1. ถ้าไปอยู่บ้านแล้ว ไม่มีรายได้ หรือรายได้น้อย ก็คงช่วยอะไรได้ไม่มากนัก อาจทำให้ทรุดกันหนักยิ่งขึ้น 2. เรื่องรถนั้น เป็นของมาทีหลัง ถ้าผ่อนไม่ไหวจริง ๆ ก็ต้องปล่อยไป อย่าไปจมกับมัน ตั้งใจทำงาน วันหน้ามีความพร้อมค่อยซื้อใหม่ก็ได้ ตอนนี้ควรเก็บเงินไว้ส่วนหนึ่งพื่ดูแลสุขภาพพ่อแม่ก่อนดีกว่า อย่าเป็นห่วงรถนักเลย 3. หนูเป็นคนที่ดีมาก เป็นห่วงพ่อแม่ มีอะไรช่วยท่านได้ก็ช่วยไปให้สุด แต่ไม่จำเป็นต้องทิ้งงานไปแบบกลางคัน 4. คงจะต้องคุยกับพ่อแม่ให้ดีและค่อยคุยกับพี่สาวว่า สถานะการณ์ครอบครัวเป็นอย่างไร จะช่วยกันประหยัดอะไรอย่างไรได้บ้าง พี่สาวควรเข้าใจความเป็นจริงของชีวิตให้มาก พ่อแม่ก็ไม่ควรให้ท้ายถือหางไปตลอด 5. ตั้งใจทำงานและมาดูพ่อแม่เป็นระยะ ๆ อาจต้องมีการลางานบ้างบางวัน โทรหาท่านบ่อย ๆ อย่าท้อแท้ อย่าท้อถอย อย่าคิดซ้ำซาก อย่าให้ย้อนไปย้อนมาฉายหนังเก่าซ้ำซากอยู่ในหัวบ่อย ๆ ให้ฝึกหัดตัวเราเองให้มีสติ ให้เข้มแข็ง และให้อดทนที่สุด พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดปัญญาและความสามารถ ถ้ามันจะมีอะไรไม่ได้อย่างที่เราต้องการบ้าง เมื่อเราทำที่สุดแล้ว ก็ต้องปล่อยมันไป ไม่มีหน้าตาไม่มีฟอร์มอะไรที่จะต้องมาแบกมาครอบให้ทุกข์ใจ เป็นอย่างไรก็ยอมรับมันอย่างนั้น บางคนนั้นอาจล้มเหลว 90 ครั้ง และกว่าจะประสบความสำเร็จก็ต้องล้มเหลวอีก 90 กว่าครั้ง แต่ไม่สิ้นสุดความพยายาม
ชื่อผู้ตอบ
อาจารย์ผู้ให้คำปรึกษา 99
วันที่เขียน
10 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 17:06:18
คำตอบที่ 2
ขอบคุณมากค่ะ หนูจะพยายามอดทนให้ได้ ขอบคุณจริงๆค่ะ
ชื่อผู้ตอบ
หทัยชนก
วันที่เขียน
11 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 11:21:28
ทั้งหมด 2 รายการ
1 / 1
อ่านป้ายฉลากยา 10,000 รอบ แต่ไม่กินยา มันก็คงรักษาโรคอะไรไม่ได้
เช่นกัน แม้ว่าจะอ่านหนังสือ 10,000 เล่ม ฟังเทศน์ 10,000 เรื่อง ปรึกษาผู้รู้ 10,000 คน ประโยชน์ก็มีเพียงน้อยนิด
หากเราไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือปฏิบัติ ไม่พยายามทำ การมัวแต่คิดอยากให้เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ไปเฉยๆ จะมีผลสำเร็จอะไร